*intim/a PV
*intima
- 1.
-
Karakterizata per profunde komunaj sentoj kaj plena konfido kaj
senĝeneco:
intima amiko;
vivi kun iu en intima amikeco
PrV
intimaj interrilatoj;
intima interparolado;
(figure)
Esperanto estas al li same intima (malfremda,
senĝene uzata) kiel la gepatra lingvo.
familiara,
hejmeca.
- 2.
- Ekzistanta tute interne; ne aperanta ekstere; nepublika: intimaj sentoj, konvinkoj; la intima vivo; intimaj aferoj; intima (senceremonia) vizito, festo.
- ĉeĥe:
- důvěrný, důvěrný, intimní, útulný
- ĉine:
- 私密 [sīmì], 密 [mì], 密切 [mìqiè], 知心 [zhīxīn], 亲密 [qīnmì], 亲近 [qīnjìn], 貼心 [tiēxīn]
- france:
- intime (adj.), privé (intime), secret (intime), profond (intime)
- germane:
- 1. intim, vertraut, innig 2. intim, privat
- hispane:
- íntimo
- hungare:
- 1. intim, bensőséges, meghitt 2. benső
- indonezie:
- akrab, intim
- japane:
- 親密な [しんみつな], 親しい [ちかしい], 内輪の [うちわの], 私的な [してきな], 内に秘めた [ないにひめた], 心の中の [こころのなかの]
- nederlande:
- 1. intiem
- portugale:
- 1. familiar 2. íntimo, particular
- ruse:
- 1. интимный, близкий, задушевный 2. интимный, личный, приватный
- slovake:
- dôverný, intímny, úzky (vzťah)
- ukraine:
- інтимний, близький, задушевний
intimeco
- Eco de io intima: vivi en granda intimeco kun iu; intimece briletis la teleretojZ .
- ĉeĥe:
- intimita, intimnost
- ĉine:
- 私生活 [sīshēnghuó], 交情 [jiāoqíng], 亲昵 [qīnnì], 私通 [sītōng], 亲切感 [qīnqiègǎn], 性行为 [xìngxíngwéi], 私事 [sīshì], 亲昵行为 [qīnnìxíngwéi]
- france:
- intimité
- germane:
- Intimität, Vertrautheit, Innigkeit
- hispane:
- intimidad
- hungare:
- intimitás, bensőségesség, meghittség
- japane:
- 親密さ [しんみつさ], 親交 [しんこう]
- nederlande:
- intimiteit
- portugale:
- intimidade
- ruse:
- интимность, близость, задушевность, сердечность
- slovake:
- dôvernosť
- ukraine:
- інтимність, близькість, задушевність, сердечність
intimiĝi
intimismo
Prefero por temoj kaj esprimoj intimaj,
kor-proksimaj,
malpatosaj:
lirikaj esprimoj intimismaj ... fluas serene kaj
simple kiel klara akvo el fonto
[2].
2.
A. M. Botella:
La poeto de la intimismaj kolokvoj, 2000
- france:
- intimisme
intimulo
-
Persono, alligata al alia per reciprokaj sentoj kaj plena
konfido.
konfidenculo.
- ĉeĥe:
- důvěrník
- france:
- intime (subst.), proche (subst.)
- germane:
- Intimus, Vertraute, Vertrauter
- hispane:
- amigo íntimo
- hungare:
- meghitt barát, bizalmas(a vkinek)
- japane:
- 親しい人 [したしいじん], 親友 [しんゆう]
- nederlande:
- intieme vriend
- portugale:
- pessoa íntima
- slovake:
- dôverník
- ukraine:
- задушевний друг/приятель
malintima
3.
Hasegawa T.:
En Ĉinio Batalanta, 1954
- france:
- impersonnel
- indonezie:
- impersonal