^*ekscit/i ^UV

(tr)

1.

Vigligi, stimuli, plivivigi:

a)

Igi tre intensa la funkcion de iu korpa organo aŭ ian korpan senton: eksciti la nervojn, la apetiton, la soifon; kurado ekscitas koron.

b)

Igi eksterkutime forta ian movon de la animo: eksciti la fervoron, aktivecon, atenton, scivolemon, envion de iu; trankvila estas ĉiu, kiun nenio ekscitas [1]; malmola vorto ekscitas koleron [2]; la spirito de la Eternulo komencis ekscitadi lin [3]; la popolo de la Izraelidoj ekscitis sian kuraĝon, kaj denove komencis batalon [4]; li ekscitos ĉiujn kontraŭ la regnon Grekan [5]; li ekscitos sian forton kaj sian koron kontraŭ la reĝon [6]; la Eternulo ekscitis kontraŭ Jehoram la spiriton de la Filiŝtoj, kaj de la Araboj [7]; ili venis ankaŭ tien, maltrankviligante kaj ekscitante la homamason [8]; eksciti levjatanon [9]; li ne povis ordigi siajn pensojn, li pensis, ke lia ekscitita imago faris al li petolaĵon [10]; ŝi min amas! ŝia tuta estaĵo ekscitiĝis, elperfidis ŝin la larmoj [11]; la maljuna homo estis tre ekscitita kaj ploris kiel infano [12]; oni trinkis kelke da glasoj, ne tiom multe por tro eksciti al iu la kapon, tamen sufiĉe [13]; vojaĝisto, rakontante kelkajn el siaj aventuroj […] ekscitis miron ^FK . agiti^2.a, fajro², provoki

Rim.: Io povas eksciti milde aŭ malmilde agrablajn aŭ malagrablajn sentojn, sed oni incitas malmilde malagrablajn sentojn kiel kolero, ĵaluzo kc.

2.

(figure) Igi pli intensa la aktivecon de io: blovekscitante la fajron ^Marta . flamigi

Stato de iu aŭ io ekscitita: ekscito antaŭ Rubikono ^VivZam ; ĉarma tono de ĝoja ekscititeco jam regis en la tuta domo ^BdV ; regis granda konfuzo kaj ekscito, sed sen celo kaj plano ^BdV .

(ntr)

Iĝi ekscitita, malkvietiĝi: li estas tre ekkolerema, kaj ekscitiĝas ĉe la plej malgranda bagatelo [14]; ekscitiĝis kolero kontraŭ li [15]; la tuta urbo ekscitiĝis, kaj la popolo kunkuris [16]; li ekscitiĝas kiel bolanta lakto ^PrV .

Malkvietiĝo, forta vigliĝo: kiam tagiĝis, fariĝis inter la soldatoj ne malgranda ekscitiĝo, kio fariĝis kun Petro [17]; li paliĝis de la ekscitiĝo ^Hamlet ; ŝia[j…] okuloj brilis de forta ekscitiĝo ^Marta ; perdinte la spiron pro granda ekscitiĝo, li devis ekspiri pli profunde ^Marta ; laŭ mia propra spino kuretis ekscitiĝo [18].

Kiu facile ekscitiĝas, vigliĝas, pasias; nervema: ambaŭ virinoj videble posedis karakterojn vivajn kaj ekscitiĝemajn ^Marta ; mi estas ekscitiĝema viro kiam mi vere koleriĝas [19].