^*makul/o ^UV

1.

Hazarda alikoloraĵo sur io.

a)

Malpurigita aŭ difektita loko sur io: sangmakulo [1]; nigra inkmakulo [2]; iom malzorge vestita kun kelkaj grasmakuloj sur la veŝto [3]; sur la karno de la brulvundo aperos makulo ruĝete-blanka [4]; anstataŭ beleco estos brulmakuloj [5]; disŝirita, grasmakulita lana ĉapo ^FK ; neĝmakuloj persistis sur la bruna, […] kaj verda tereno [6]; tra la kordono videblis ankaŭ la du brilmakuloj sur la brusto de la centuriestro [7]; tra ambaŭ fenestroj […] brilas la malalta suno […] kaj en ĉi varmaj sunmakuloj saltas kaj dancas knabeto [8]; vi spertis la koincidojn de la protuberancoj kaj de la sunmakuloj [9]; eĉ sur la suno troviĝas makuloj ^PrV .

b)

Natura kolora punkto: sur ŝiaj […] vangoj aperis ruĝaj makuloj ^Marta ; oni lin konas, kiel […] makulharan hundon ^PrV .

2.

(figure) Malbona, difektita punkto: tio ĵetas makulon sur lian karakteron kaj elmetas lin al puno ^Marta ; tio estis […] respekto al ŝia senmakula pureco kaj nobla animo ^IK ; oni metis makulon en mian kalkulon ^PrV ; ĝi estas por mi makulo en la okulo (ĝeno, ofendeto, osto) ^PrV ; neniu sanktulo estas sen makulo ^PrV .

3.

Loka haŭtmakulo, sen reliefo nek penetrado, rezultanta el simpla modifiĝo de la haŭta koloro: efelidoj estas etaj pigmentaj makuloj [10]. efelido, hematomo, lentugo, sangumo

(tr)

Fari makulojn sur io: iliaj vestoj estis disŝiritaj, makulitaj de la strata koto ^Marta ; miajn manojn ne makulis sango [11]; (figure) ne makulu vian filan koron ^Hamlet ; ruzo kaj prudento [ne] ⫽ Makulas viron, kiu sin dediĉis ⫽ Al plenumado de kuraĝaj faroj ^Ifigenio ; (figure) se kalumnio ne brulas, ĝi almenaŭ makulas ^PrV .

Havanta makulojn; makulforme mikskolora (ruana ks): sangmakulita glavo [12]; apartigu […] ĉiun ŝafon mikskoloran kaj makulitan [13]; li apartigis en tiu tago la virkaprojn striitajn kaj makulitajn [14]; li havis makulitan tunikon kaj perukon el ŝafa felo [15]; mevoj ŝvebis super la maro por kapti nutraĵon kaj […] mi baldaŭ venos por forpreni la grandajn blue makulitajn ovojn en la dunoj [16].

Nehavanta makulon materian aŭ moralan: Noa estis homo virta kaj senmakula [17]; konscienco senmakula estas kuseno plej mola ^PrV .

Haŭtmakulo sekvanta baton, ofte iĝanta bluaĵo: la malpli forta knabo eliris kun kelkaj bluaj batmakuloj kaj ŝvelaĵoj [18]; la kompatinda havas ian freŝan batmakulon, pro kiu ŝi mem kaj ŝia vestaĵo estis makulitaj per sango [19]. sangumo, eĥimozokontuzo

Alikolora parto de haŭto pro denaska difekto, vundo, ekzantemo...: li havas haŭtmakulon survizaĝan kiun li klopodadas kaŝi de ĉiuj kiujn li renkontas [20].