8sin/o Z PIV1
sino
- 1.
-
Intima, centra parto de homo.
- a)
Homa brusto kaj ventro, trunkantaŭo:
ŝi premis la infanon al sia sino.
- b)
- Homa internaĵo: kiam mi estis ankoraŭ en la sino de mia patrino; Jesuo enkarniĝis en la sino de Mario.
- c)
- (figure) Koro, sidejo de la sentoj.
- d)
- Parto de la vesto, kiu kovras la bruston: li metis sian manon en sian sinonZ .
- 2.
- (figure) Mezo, kaŝita parto de io: ni ne scias, kion kaŝas en sia sino la estonteco.
- angle:
- 1. lap 1.a bosom
- ĉeĥe:
- hrudní část oděvu
- france:
- sein (intérieur)
- germane:
- 1. Schoß 2. Inneres 1.a Brust, Busen
- hispane:
- seno (interior)
- hungare:
- 1. öl 2. benső, méh 1.a kebel, mell 1.b anyaméh 1.c benső, kebel 1.d kebel (ruharész)
- itale:
- seno (interiorità)
- nederlande:
- 1. schoot 1.a borst, boezem 1.b buik
- pole:
- 1.a łono 1.d pazucha
- ruse:
- 2. лоно 1.a грудь 1.b лоно 1.c сердце (f) 1.d пазуха
- slovake:
- hrudná časť odevu
- ukraine:
- черево, утроба, надра, пучина, лоно
sine de
(prepoziciaĵo)
- En la sino de, en la interno de, ene de1: la loĝantoj de la tuta mondo pli kaj pli konsciiĝas pri la solidareco, kiu unuigas ilin sine de unika monda spaco [1].
1.
Civitanoj de la Mondo:
Kial Mondcivitanoj?, [2006?]
- france:
- au sein de
- hispane:
- en el seno de
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.