*ventr/o
*ventro
- 1.
Parto de la korpo, enhavanta la stomakon kaj
intestojn, inter
brusto
kaj pelvo:
kuŝi sur la ventro;
lia ventro dikiĝas
abdomeno.
bareliĝi.
- 2.
- Tiu parto, konsiderata kiel sentiganta la malsaton kaj akceptanta la nutraĵojn: ventro malsata orelon ne havas PrV ; sur la ventro veluro, en la ventro murmuro PrV ; liaj okuloj estas pli grandaj ol la ventroZ (li pli avidas ol li povas manĝi); tiuj, kiuj zorgas nur pri la ventroZ (materiaj, korpaj ĝuoj).
- 3.
-
Tiu parto konsiderata ĉe la ino kiel
loĝejo de
naskiĝonto:
ho filo de mia ventroZ
;
senfrukta ventroZ
.
utero.
- ĉeĥe:
- bachor, břicho, útroby
- france:
- ventre
- germane:
- Bauch
- greke:
- κοιλιά
- hebree:
- בטן
- hispane:
- 1. vientre 2. tripa 3. barriga, panza, tripa
- hungare:
- has ~o malsata orelon ne havas: éhes embernek nincs füle mesére. sur la ~o veluro, en la ~o murmuro: bársony mellény, üres has.
- indonezie:
- perut
- itale:
- ventre, pancia (ventre)
- japane:
- 腹 [はら], 腹部 [ふくぶ]
- katalune:
- ventre
- nederlande:
- buik
- pole:
- brzuch
- portugale:
- ventre, barriga
- ruse:
- живот 2. брюхо 3. лоно
- slovake:
- bachor, brucho, útroby
- svede:
- mage, buk
- tokipone:
- insa
- turke:
- karın
- ukraine:
- живіт, черево, лоно, утроба
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.