^*provinc/o ^PV

1.

Vasta administra teritorio de regno, regata de reprezentanto de la centra registaro, pli granda ol gubernio: la tuta provinco de Babel [1]; de tie [ni veturis] al Filipi, kiu estas kolonio, ĉefurbo de la Makedonuja provinco [2]; li devis ellerni parkere ĉiujn urbojn en la provinco Zelando [3]; „Taishan“, la unua el kvin famaj montoj, sin trovas en la meza parto de Shandong-provinco [4]; vilaĝo en la zairia provinco Sud-Kivu [5]; Nova Skotio, provinco ĉe la atlantika marbordo de Kanado [6]; kun la provinco Holando ĉe la gvido, ili post plurjaraj bataloj abortigis la aneksajn pretendojn de la hispana reĝo [7].

2.

Cetero de la lando, kontraste al la ĉefurbo: izolitaj esperantistoj el la provinco; li estas nelerta kaj naiva provincano [8]; ĉu via patrino neniam estis en Romo? — ne, Sinjoro, respondis la provincano, sed mia patro ofte tie ĉi estadis ^FK .

1.

Rilata al provinco: li fine trovis lin en la malliberejo de provinca urbeto ^FK ; unu el tiuj vastegaj kuirejoj provincaj, kiajn Parizanoj neniam konis ^KPr ; nur en la ĉefurbo ekzistas ja bon-tono kaj ne ekzistas provincaj anseroj [9]; tie, en la provinca ĉefurbo estas fama tombejo [10].

2.

(figure) Nemoderna, neeleganta: provinca modo, manieroj; urbo kun provinca etoso kaj neriĉa loĝantaro [11]; rapide [li] deĵetis siajn vestojn kaj kovris sin per la dika, provinca plumaĵo, [sub kiu] baldaŭ li ekdormis ^KKr . primitiva, simpla^1.c

Reganto de provinco komisiita de la ŝtato: nia provincestro estas severa, sed justa [12]. ili ligis lin, kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato, la provincestro [13]. prokuratoro