postiĉ/o PIV1
postiĉo
(malofte)
-
Falsa, alisubstanca imitaĵo de membro, peco,
aĵo:
nomo nuda kaj simpla, sen aldonoj, ornamoj kaj postiĉoj
[1];
harpostiĉo (vd peruko);
la rusa armeo nun instalis ĉe kelkaj landlimoj balon-tankojn, do postiĉojn kun
aero interne
[2].
maketo,
protezoRim.: Ne konfuzu kun pastiĉo.
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 5a, p.
423a
2. Monato, Stefan Maul: Du mil dek, 2010
2. Monato, Stefan Maul: Du mil dek, 2010
- angle:
- decoy, dummy
- beloruse:
- імітацыя, муляж, фальшыўка
- germane:
- Attrappe, Nachahmung, Nachbildung, Fälschung, Imitation
- hispane:
- har~o: postizo (pelo).
- katalune:
- imitació, farsa har~o: postís (subst.).
- nederlande:
- postiche har~o: haarstukje, valse vlecht.
- pole:
- atrapa, proteza
- rumane:
- manechin, copie, proteză
- ukraine:
- імітація, бутафорія, муляж
postiĉa
(malofte)
- Falsa, nur pli-malpli bone imitanta la aspekton: postiĉa nazo de bufono.
- beloruse:
- фальшывы, штучны, імітацыйны
- france:
- postiche (adj.)
- germane:
- falsch(er Bart etc.), Kunst(-nase usw.), künstlich
- hispane:
- postizo
- katalune:
- postís (adj.)
- nederlande:
- vals
- pole:
- sztuczny
- rumane:
- artificial
- ukraine:
- фальшивий, бутафорний, штучний