^*polus/o ^UV

1.

^VdE Ĉiu el la du punktoj, je kiuj akso de sfero sekcas ĝian surfacon: suda poluso de la tero; grandaj ŝipoj estis elsenditaj malproksimen al la norda poluso [1]; de poluso al poluso [2]; monda varmiĝo ne ŝparas la plej altan monton de la planedo, Evereston […], fojfoje nomata „tria poluso“ de la tero [3].

2.

Ĉiu el la du punktoj de pilo, baterio, magneto, ĉe kiuj aperas kontraŭaj fortoj. borno, elektrodo

3.

(figure) Ĉiu el du ekstremoj, inter kiuj etendiĝas la spektro de eblaj gradoj de io: la lingvaĵo trovebla en la tradukoj de Diego […] situas ĉe unu poluso, pro la abundo de neologismoj […] dum tiu de Mondo kaj Ni situas ĉe la alia, pro aparte persista uzado de derivitaj kaj kunmetitaj formoj [4]; la plej multaj [esperantistoj] elektas mezan pozicion inter la du polusoj [raŭmismo kaj finvenkismo] [5].

4.

a)

^PIV1 (de polusa koordinatsistemo) Ĝia origino.

b)

[6] (de kompleksa funkcio `f`) Tia neordinara punkto `a` de `f`, ke por iu entjero `n` la funkcio `(z-a)^n f(z)` estas holomorfa ĉe punkto `a`. meromorfa

Havanta du polusojn, du kontraŭajn aŭ kontraŭ-efikajn ekstremojn: kiam la tero turniĝas ĉirkaŭ sia dupolusa akso […] ĝi rotacias [7]; 30-ampera dupolusa ŝaltilo [8]; en la teĥniko plej gravas la „kuba“ RVB-modelo; en la tradicia arto oni preferas unupolusan kolorspacon aŭ dupolusan kolorspacon, intuicie pli klarajn ^KompLeks .

Aranĝo de du kontraŭaj samgrandaj polusoj (elektraj ŝargoj, magnetaj polusoj) je certa distanco: la tera magneta dupoluso [9].