^*plad/o

1.

Granda telero, kiu servas por alporti sur la tablon la manĝaĵojn, disdonotajn al ĉiu manĝanto: ili sternu bluan tukon, kaj ili metu sur ĝin la pladojn kaj la kulerojn kaj la tasojn [1]; arĝenta plado, havanta la pezon de cent tridek sikloj [2]; oni alportis lian kapon sur plado [3].

2.

La manĝaĵo entenata en unu plado¹: la virino akceptis ilin ambaŭ eksterordinare afable, […] kaj donis al ili grandan pladon da griaĵo [4]; oni gasteje proponas regionajn fromaĝpladojn [5].

3.

Kombino de manĝaĵoj, kutime preparita laŭ tradicio aŭ recepto; unu porcio da ĝi: li ricevadis pladon da kaĉo kun granda peco da butero en ĝi [6]; oni ŝarĝas el ĉiuj eblaj kaj neeblaj pladoj sur unu kaj tiu sama telero, kaj tiam oni tion manĝas en la plej maloportuna situacio ^FK ; nacia plado [7]; kvin pladoj preparitaj el fungoj [8]; sin nutri per tri rizpladoj ĉiutage [9]; oni eĉ forĵetas multajn ankoraŭ manĝeblajn pladojn [10]; ŝi enamiĝos al la delikataj pladoj, kiujn li preparos por ŝi [11]. manĝo³

4.

Ĉiu el la eroj, kiuj konsistigas menuon: deserta plado [12]; inter servado de la pladoj, tri aktoroj, ludante plurajn rolojn, prezentis la misteron [13].

Plado, destinita por paciencigi malsatulojn, antaŭ la manĝo: stufaĵo […] konsumita kiel antaŭplado [14]; (figure) antaŭplade al la tagmanĝo, Kant ricevis de Yvonne, la kara edzineto, unue kiseton, kaj poste predikon iom severan [15].