pinĉ/i

^*pinĉi

(tr)

: Premi inter du fingroj aŭ inter du pecoj: pinĉi la orelon de infano; la papago pinĉis al mi la fingron per sia beko; pinĉi la kordojn de liro; pinĉi kelke da akordoj sur la harpo^B; malgrasaj bovinoj avide pinĉis (ŝiris pinĉante per la lipoj) herbon en la apudvojaj kavoj ^PatrojFiloj;

taŭzi.

angle:: pinch
beloruse:: шчыпаць, шчыкаць, скубаць
ĉeĥe:: štípnout, štípat, skřípnout, skřípat
ĉine:: 鉗 [qián], 钳 [qián], 拧 [níng], 擰 [níng], 捏 [niē], 掐 [qiā], 搣 [miè], 鑷 [niè], 镊 [niè], 夹 [jiā], 夾 [jiā], 拑 [qián]
france:: pincer
germane:: kneifen, zwicken, klemmen
hispane:: pellizcar, pinzar
hungare:: csíp, megcsíp, csíptet
japane:: つまむ, はさむ, つねる, はむ, 摘む [つまむ], つま弾く [つまびく]
katalune:: pinçar
nederlande:: knijpen
pole:: szczypać, uszczypnąć, skubać
portugale:: beliscar
rumane:: ciupi, pișca, peni
ruse:: щипать, сжимать между пальцами
ukraine:: щипати, захоплювати, стискати, пінцирувати, прищипувати (кінці гілок), виконувати піцикато

: Eta kvanto, tiom, kiom oni povas preni pinĉe. pinĉpreno da salo, da tabako; matene ili metas en tetason pinĉaĵon da rostita faruno, malgrandan kvanton da rekremento de lakto kaj malgrandan pecon da butero kaj enverŝas varmegan akvon [1].

1. Ĉina Interreta Informa Centro: Tetrinkado de Tibet-nacianoj, 2001

angle:: pinch (quantity)
beloruse:: шчопці, дробка, каліва, трусачка
ĉeĥe:: špetka
ĉine:: 捏 [niē]
france:: pincée
germane:: Prise
hispane:: Pellizco (referido a una cantidad muy pequeña de harina, azucar, etc...)
hungare:: csipetnyi
japane:: 一つまみ [ひとつまみ]
nederlande:: snuifje
pole:: szczypta
rumane:: ciupit, bucată
ruse:: щепотка

1.: Delikata prenilo, kiu forte tenas la kaptitan aĵon: la brovoj, antaŭe plukitaj per la pinĉilo ĝis fadena larĝo, nun plidensiĝis ^MkM.
2.: Pinĉkapabla ekstremo de membroj de iuj bestoj, precipe de krustuloj: grandaj kankroj […] etendis kontraŭ lin siajn fortajn pinĉilojn [2].

2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Malbona princo

angle:: pliers pliers, pincer
beloruse:: клюшня
bulgare:: клещи
ĉeĥe:: kleště 2. klepeto
ĉine:: 鉗 [qián], 钳 [qián], 鉗子 [qiánzi], 钳子 [qiánzi], 螯 [áo]
france:: pince
germane:: Zange
hispane:: pinza
hungare:: olló (ráké)
japane:: はさみ, ペンチ, 鉗子 [かんし]
katalune:: pinça
nederlande:: schaar (v.kreeft bv.), tang, knijptang
pole:: pinceta, kleszcze, szczypce
rumane:: pensetă, clește
ruse:: клешня
ukraine:: пінцет, щипці, кліщі, плоскогубці, клішня, рідше клешня, щупальце (комахи)

: Pinĉilo, kiu kuntenas tufon de kapharoj: per harpinĉilo ŝi ligis sur la nuko sian cindrece blondan, ĝisŝultran hararon [3].

3. B. Schlink, trad. J.-L. Tortel: La legisto, 2013

: Nazumo: oni vidas nazpinĉilon de la kuracisto, kroĉiĝintan al rando de la ŝipo ^KFI.

: Pinĉilo per kiu oni fiksas sekiĝontan tukon aŭ veston ĉe ŝnuro: ili postlasis al Usono plurajn ... inventaĵojn, ekzemple vaste uzatan specon de tukpinĉilo [4].

4. R. Haruo: Jen donaco : Simpleco, [vidita en 2010]