*pap/o
*papo
↝ 
- 1.
- En la antikva kaj orientaj eklezioj, honora titolo de la episkopoj de Aleksandrio (nun la estro de la kopta eklezio) kaj de Romo: post la skandalo de la jaro 387-a, imperiestro Teodozo komisiis al la papo de Aleksandrio prepari precizan paskaron [1]; se ili ne konsentos forigi la Filioque, la roma papo kaj lia episkoparo sinkos en plena herezo [2].
- 2. ↝
- En la okcidenta kristanismo, la episkopo de Romo, estro de la romkatolika eklezio: esti en Romo kaj ne vidi la papon (preterlasi la plej interesan aferon) PrV ; en 1073 papo Gregorio la Sepa dekretis ke nur la episkopo de Romo rajtas je tiu titolo.
1.
S. Pokrovskij: Kristanaj kalendaroj, La Ondo de Esperanto, 1998 n-ro 2, p.8
2. G. Waringhien: Ni kaj Ĝi, La Laguna: Stafeto, 1972. P. 190.
2. G. Waringhien: Ni kaj Ĝi, La Laguna: Stafeto, 1972. P. 190.
- angle:
- pope
- beloruse:
- 1. папа 2. папа рымскі
- bretone:
- pab pape
- bulgare:
- папа
- ĉeĥe:
- papa, papež
- france:
- 1. pope 2. pape
- germane:
- 1. Pope 2. Papst
- greke:
- πάπας
- hungare:
- pápa 1. pápa
- itale:
- papa
- nederlande:
- paus
- pole:
- papież
- portugale:
- papa
- ruse:
- 1. папа 2. папа римский
- slovake:
- pápež
papisto ↝
Malafabla sinonimo por
"(rom)katoliko",
polemike uzata de oponantoj de la romkatolika eklezio.
- angle:
- papist
- beloruse:
- папежнік, папіст
- ĉeĥe:
- papeženec
- france:
- papiste
- germane:
- Papstanhänger, Papist
- hungare:
- pápista
- itale:
- papista
- nederlande:
- papist
- pole:
- papista
- ruse:
- папежник, папист
- slovake:
- pápeženec
kontraŭpapo ↝
Papo
2 kiun la oficiala
tradicio romkatolika malagnoskas.
- angle:
- antipope
- beloruse:
- антыпапа
- france:
- antipape
- germane:
- Gegenpapst
- hungare:
- ellenpápa
- itale:
- antipapa
- nederlande:
- tegenpaus
- pole:
- antypapież
- ruse:
- антипапа