¹karn/o ^PV

1.

Komunlingva nomo de la molaj histoj de vertebrulo, kontraste al la ostoj (la malmolaj histoj) unuflanke, al sango kaj limfo (la likvaj histoj), aliflanke: mi hakos al vi la akrajn spronojn en la karnon [1]; la hundoj formanĝos la karnon de Izebel [2]; ĉeesti kun karno kaj ostoj (proprapersone, kun ĉiuj konsekvencoj); la taŭro vagas tien kaj reen kun sia kapo turniĝanta ĉirkaŭen serĉe de eliro […] dume la sur ĝi alkroĉitaĵoj […] plu diskarnigas ĝian dorson [3]; karnon kune kun ĝia animo, la sango, ne manĝu [4]; karnoriĉa besto; senkarna skeleto; Benjamen estas lupo karnoŝira [5]; kaj cirkumcidu la karnon de via prepucio, kaj tio estu signo de interligo inter Mi kaj vi [6]; (figure) tranĉi rekte en la karnon (akre kaj trafe kritiki) ^PrV . viando

2.

Tia substanco, konsiderata kiel la portanto de biologia vivo, kiel la fizika parto de homo, ofte kontraste al lia spirito: kaj mia juna karno pro la trompo || kaj troa martelado de l' destino || ne ardas plu, ne plu al ĝoj' incitas [7]; malsat' al via karno min voras kiel drako, || sopir' de l' brula korpo reveas kun akuto, || sufokas memorbildoj per polpa ĉirkaŭbrako, || doloro mia kantas kiel tremanta fluto [8]; ne karno kaj sango, sed la koro faras nin patroj kaj filoj [9]; ŝia infano, ŝia propra karno kaj sango […] [10]; iri la vojon de ĉiu karno [11] (morti).

3.

Molaĵo de frukto aŭ legomo, la mola fibreca substanco, lokita sub ties ŝelo, konsiderata kontraste al la kerno(j): la karno de persiko, de melono; [oni] senkernigas la kukurbojn, el la karno oni faras kukurbaĵon kun nudeloj aŭ viando [12]; pastinako estas dujara herbeca planto kun karnoriĉa radiko [13]. pulpo

Mortemulo: neniu povas tion plenumi al la reĝo, krom la dioj, kiuj ne vivas inter karnuloj [14]; mi, fratoj, ne povis paroli al vi kiel al spirituloj, sed kiel al karnuloj, kiel al infanetoj en Kristo [15]; antaŭ viaj samkarnuloj vi vin ne kaŝos [16].

Unuiĝo de dio kun homo en la persono de Jesuo: per la Enkarniĝo Dio eniris homan historion [17].

Postmorta revivo de sama vivulo en nova korpo: tiu ĉi dio kaj lia edzino […] poste irus en la Ĉielon por fariĝi sanktuloj, por ĉiam liberaj de reenkarniĝo [18]; sekvas ke ni estas eternaj, kaj do ke nasko kaj morto estas nur reenkarniĝo kaj elkarniĝo de la eterna estulo [19].

Karno de la makzeloj ĉirkaŭanta la dentajn radikojn: la gusto estas sufiĉe forta, kaj la teksturo similas al glueca dentokarno [20]; li jam havas kvar dentojn, kaj nun la dentkarno ree ŝvelis [21]. gingivo

(evitinde)

Koloro de haŭto de ne sunbruniĝinta blankulo: karnokoloraj ŝtrumpoj; karnokolora vizaĝo kaj nigra hararo [22].