^*kapric/o ^UV

Subita, nekonstanta, neantaŭvidebla kaj senmotiva volo: ili fordonis sin al siaj kapricoj [1]; en sia kolero ili mortigis viron kaj pro sia kaprico ili kripligis bovon [2]; tedis sidi hejme kaj [ŝi] volis rajdi antaŭe norden kaj poste en alia direkto, kien ŝia kaprico ŝin pelos [3]; nur diino povis pacience toleri ŝiajn kapricojn [4]! ne ekzistas juneco sen kapricoj, nek maljuneco sen malicoj ^PrV ; kapricoj de grandsinjoroj kaj multego da kreditoroj ^PrV ; (figure) [la] kapricoj de la sorto [5]. humoro¹, muŝo, grilo

Aganta laŭ kapricoj: ŝiaj buŝo kaj rigardo montras personon kaprican kaj malpaceman ^IK ; kaprica fianĉino restos eterne fraŭlino ^PrV ; kia kapricema homo, li pensis, kion li donas per unu mano, tion li reprenas per la alia, tute sensence [6]; ŝia kostumo konsistis el paro da grandegaj kapricaj ŝuoj, kiuj ĉiam direktadis sin alie ol ŝiaj piedoj ^BdV ; (figure) vi, estante homo instruita, scias tre bone, kiel kaprica estas la naturo [7]. arbitra, fantazia, freneza, stranga

En kaprica maniero: vento kaprice blovis [8]; la granda pleneco de vivo libera, gaja […] kaj kaprice ekscentra ^Marta ; viaj novaj mastroj kaprice, laŭvole, memserve […] determinos vian sorton [9].

(ntr)

Havi kapricojn: tie oni enterigis la homojn, kiuj kapricis [10]; ĉe stomako malsata ne kapricas palato ^PrV ; (figure) la vetero fajfas pri fakuloj kaj kapricas laŭvole [11]; (figure) la usona dolaro […] ofte kapricis dum la pasintaj jaroj [12]. vagi, varii