kanon/o
kanono
↝ 
- 1.
Grava eklezia regulo, koncernanta la kredon, kulton kaj
disciplinon.
- 2. ↝
Norma listo:
- a)
Norma listo da libroj kiujn koncerna konfesio rigardas
kiel sanktajn:
malnovtestamenta kanono,
novtestamenta kanono,
masora kanono.
- b)
-
Eklezia katalogo de la sanktuloj.
kanono- angle:
- canon
- beloruse:
- канон
- ĉeĥe:
- dělo, kanón
- france:
- canon (religion)
- hispane:
- canon
- hungare:
- kánon malnovtestamenta ~o: ótestamentumi kánon novtestamenta ~o: újtestamentumi kánon masora ~o: maszórikus kánon
- itale:
- canone 1. regola canonica
- katalune:
- cànon
- nederlande:
- canon malnovtestamenta ~o: canon van het Oude Testament novtestamenta ~o: canon van het Nieuwe Testament
- pole:
- kanon
- ruse:
- канон malnovtestamenta ~o: ветхозаветный канон novtestamenta ~o: новозаветный канон masora ~o: масоретский канон 2.b лик святых
- slovake:
- delo, kanón
kanona
- 1. ↝
-
Rilata al kanono 1,
konforma al ĝi:
la kanona juro,
la kanonaj horoj.
- 2. ↝
-
Rilata al kanono 2.a:
la kvar kanonaj evangelioj.
- 3. ↝
(fakula ĵargono)MatVort
Plej natura.
kanona bazo,
kanona projekcio.
Rim.: La vorto ne havas precizan sencon. Ĝi nur servas por kvalifiki iujn objektojn, kiujn oni povas ial konsideri plej „naturaj“, „evidentaj“, „regulaj“, ktp.
- angle:
- kanona juro: canon law kanonaj horoj: canonical hours 3. canonical
- beloruse:
- кананічны
- france:
- canonique
- germane:
- 3. kanonisch
- hispane:
- canónico
- hungare:
- kanona juro: kánonjog kanonaj horoj: kánoni órák 2. kánoni, kanonikus 3. kanonikus
- itale:
- canonico
- katalune:
- canònic kanona juro: dret canònic kanonaj horoj: hores canòniques
- nederlande:
- kanona juro: canoniek recht kanonaj horoj: canonieke uren, daggetijden 1. canoniek 2. canoniek 3. natuurlijk (wisk.)
- pole:
- kanoniczny
- ruse:
- канонический kanona juro: каноническое право kanonaj horoj: уставные часы молитв
enkanonigi ↝
- Solene enskribi iun en la kanonon de la sanktuloj aŭ beatuloj.
- angle:
- canonize
- beloruse:
- кананізаваць
- ĉeĥe:
- kánonizovat
- france:
- canoniser
- hispane:
- canonizar
- hungare:
- felvesz a szentek sorába, kanonizál
- itale:
- canonizzare
- katalune:
- canonitzar
- nederlande:
- canoniseren, heilig verklaren, zalig verklaren
- pole:
- kanonizować
- ruse:
- причислить к лику святых , канонизировать
- slovake:
- kanonizovať
duakanona ↝
-
Apartenanta al iu el la Bibliaj libroj (aŭ ties partoj)
kies aŭtento estas kontestata kaj kiujn la eklezio
rigardas malpli aŭtoritataj.
Rim. 1: La termino estas romkatolika. Ĝi ŝajnas implici ekziston de iu „dua kanono“, pri kio fakte ne temas.Rim. 2: Simila nocio ekzistas en ortodoksismo; tamen tie temas pri „libroj bibliaj“, el kiuj unuj estas kanonaj, kaj iuj estas „bibliaj eksterkanonaj“ (la eklezio ankaŭ ilin rigardas instruaj kaj rekomendindaj, presigas ilin en siaj biblioj, sed ne plene agnoskas ilin „Die inspiritaj“). La ortodoksa Biblio entenas je 4 libroj pli da ili ol la romkatolika Vulgato.Rim. 3: Protestantoj, polemike, rifuzas distingi tiajn librojn disde la apokrifoj.Rim. 3: Precipe temas pri la malnovtestamentaj libroj kiuj ne eniris la masoran kanonon; tamen ankaŭ iujn librojn novtestamentajn iuj (i.a. la romkatolikoj) rigardas duakanonaj: Hebreoj, Jakobo, Judas, 2Petro, 1Johano, 2Johano, Apokalipso.
- angle:
- deuterocanonical
- france:
- deutérocanonique
- hungare:
- deuterokanonikus
- indonezie:
- deuterokanonika
- itale:
- deuterocanonico
- katalune:
- deuterocanònic
- nederlande:
- deuterocanoniek
- pole:
- apokryficzny, psudoepigraficzny
- ruse:
- второканонический, неканонический
administraj notoj
~o:
Mankas fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
en~igi: Mankas fontindiko.
en~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
dua~a: Mankas fontindiko.
dua~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
en~igi: Mankas fontindiko.
en~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
dua~a: Mankas fontindiko.
dua~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.