gracil/a PV
gracila
- 1.
-
Tre maldika, kies korpopartoj aperas
rompeblaj,
malfortikaj:
iliaj korpoj aspektas tiom gracilaj, ke oni havis la impreson, ke la plej
malforta vento forblovus ilin
[1];
gracila bildo en spegulo / la bild' kompatu min, kaj mi vin
[2]!
delikata1.b,
fragila - 2.
- (evitinde)
svelta,
gracia
1.
Monato, Garvan Makaj': Komunikaĵo de Ikaro, 2015
2. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 89a, volumo 3a, p. 142a
2. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 89a, volumo 3a, p. 142a
- beloruse:
- 1. мізэрны, зьмізарнелы, кашчавы
- ĉeĥe:
- gracilní, nedorostlý, tenký, útlý, štíhlý
- ĉine:
- 微妙 [wéimiào], 美妙 [měimiào]
- france:
- 1. chétif, malingre
- germane:
- grazil, zartgliedrig, feingliedrig
- hungare:
- betegesen sovány, vékony, cingár
- japane:
- か細い [かぼそい], きゃしゃな
- katalune:
- 1. escanyolit 2. abrinat
- nederlande:
- slank
- portugale:
- débil, raquítico
- ruse:
- хрупкий, тонкий
- slovake:
- krehký, útly, štíhly
- ukraine:
- тонкий, тендітний