filistr/o Z PV
filistro
- 1.
-
Homo sen idealo, kiu zorgas nur pri ĉiutagaj, vulgaraj aferoj,
kaj estas indiferenta pri altaj, noblaj ideoj:
Hej, kiel ŝprucis la fajreroj, // Se kun filistroj ni petolis! // Knabinoj
virtaj en kameroj // Sin riglis dum ni preterbolis
[1];
vi povas eĉ nomi min sentimentala filistrino […]
Metrop
;
ne ekzistas en Eŭropo tiu sensanga filistro, kiu tolerus tiun medion
[2];
Marta estis eta filistrino, kiu pale floris en la marĉo de la banko
[3].
artisto,
intelektulo
burĝo4,
materialisto,
mediokrulo - 2.
- Tiu, kiu ne estas studento de universitato, aŭ ne militisto; fiburĝo.
1.
Raymond Schwartz: La Stranga Butiko, Antaŭsignoj
2. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Sesa Ĉapitro
3. Ferenc Szilágyi: Koko Krias Jam!, I
2. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Sesa Ĉapitro
3. Ferenc Szilágyi: Koko Krias Jam!, I
- angle:
- 1. philistine
- ĉeĥe:
- filistr, omezenec, zpátečník, úzkoprsý člověk, šosák
- france:
- 1. béotien, philistin (personne vulgaire, conformiste) 2. péquin
- germane:
- 1. Spießbürger 2. Philister, Zivilist
- hispane:
- 1. filisteo
- hungare:
- 1. nyárspolgár 2. filiszter
- japane:
- 俗人 [ぞくじん], 俗物 [ぞくぶつ], 小市民 [しょうしみん]
- katalune:
- 1. filisteu 2. burgés, paisà (despect.)
- nederlande:
- filister, bourgeois
- portugale:
- filisteu, burguês
- ruse:
- филистер, обыватель, мещанин
- slovake:
- filister, obmedzenec, spiatočník
- ukraine:
- філістер, обиватель, міщанин, обмежена особа
filistra
-
Nur zorganta pri ĉiutagaj, vulgaraj aferoj, ne interesiĝanta pri aferoj de arto
kaj klero:
super la komodo, memkontente ridetante, rigardas
el la kadro ronda filistra vizaĝaĉo kun glate
kombitaj haroj
Metrop
;
li konfesis ĉiujn siajn herezajn pensojn, parolis […] pri sia fuĝo el
la ĉefurbo de la filistra ordo
[4];
[ili] firmtenas la ŝanceliĝantajn naciajn kaj filistrajn limpalisojn,
ĉar ili timas, ke ankoraŭ tute aliaj aferoj povus ekŝanceli
[5].
bagatelema,
etanima,
pedanta,
proza
- germane:
- spießig
- japane:
- 俗物的な [ぞくぶってきな], 教養に欠けた [きょうようにかけた], 芸術に理解がない [げいじゅつにりかいがない]