^*fason/o ^UV

1.

Farmaniero, formo, aspekto laŭ kiu vesto estas farita, precipe el moda vidpunkto: iliaj vestoj havis tro originalan fasonon [1]; anstataŭ ĉi tiu malbela lana bruniĝinta vesto vi metu[…] veston de hela koloro kaj de eleganta fasono ^Marta ; (figure) ni farigos al ni konsciencon laŭ la plej nova fasono, por ke ni povu ĝin bone disbuki pli vaste [2]; Anna Petrovna postsekvis lin kaj helpis alivestiĝi, doninte […] pantalonon kaj jakon de antaŭrevolucia fasono ^Metrop ; la fasono de la kapzono estas tute Babela [3]. konfekcio, modo

2.

Maniero laŭ kiu objekto estas farita, kun konsidero de ĝia funkcio kaj de ĝia formo: literoj de oblikva fasono [4]; grava ŝanĝo de la cirila alfabeto okazis en 1710, kiam la Rusia caro Petro la Granda ordonis uzi novan fasonon [5]; ambaŭ moneroj havis esence la saman grandecon kaj fasonon [6]. stilo

(tr)

1.

Doni fasonon al vesto: griza vestaĵo, fasonita el unu peco [7]; lerni kiel fasoni kimonojn [8]; harojn kaj veston oni al ŝi last-fasonis [9]. altranĉi, tajlori

2.

Elfari konforme al iu intenco, por iu funkcio, kun celita aspekto: li ankaŭ mem fasonis la tiparojn [10]; (figure) fasoni monsistemon [11]; (figure) fasoni la estonton de la mondo [12].

Tiu, kiu profesie fasonas, projektas, elprovas, eventuale faras vestojn aŭ aliajn artajn objektojn: multe da fasonistoj serĉis en la tradicia ĉina kulturo inspiron por renovigi la vestojn [13]; grafika fasonisto [14].