⁸fac/o ^PV

1.

Ĝenerale ebena parto de la supraĵo de objekto: faco de glitvalvo, de martelo; la sciencistoj provis nombri la kresk-ringojn videblajn sur ekstera faco de la konko [1]; ĉiu faco de la kubo estas plato monŝrankaspekta [2]. facetoflanko, latero, surfaco

2.

^PV (de solido) Ĉiu ebena surfaco ĝin limanta: la facoj de regula kvaredro estas kvar regulaj trianguloj; la bazoj de cilindro estas ĝiaj facoj.

Rim.: Fakte „faco de pluredro“ aŭ „edro de pluredro“ estas sinonimaj esprimoj, kaj maloftas la okazoj en matematiko uzi tiun ĉi terminon en alia kunteksto.

La rimedoj kaj reguloj ebligantaj kunan funkciadon de aparatoj aŭ programoj aŭ eĉ de homo kaj maŝino: operaciuma, reta interfaco; (figure) homa-maŝina interfaco; homa-komputila interfaco [3]; interfaco de funkcio; la mastruma sistemo kaj programoj [de tabulkomputilo] havas uzantinterfacon taŭgan por enmana uzo [4]; la apliko estas ekipita per interfaco tiom simpla, ke ĝi kutime ne postulas apartan trejniĝon [5].

Rim.: La termino estas regula metafora derivaĵo de faco: interfaco estas kvazaŭ „kontakta faco“ de la kunigataj pecoj.

junto