^*embusk/o ^PV

1.

Sinkaŝado por surprize ataki malamikon: fari embuskon; plifortigu la gardistaron, starigu observistojn, pretigu embuskon [1]; (figure) li feliĉe evitis ĉiujn embuskojn kontraŭ sia sukceso.

2.

Embuskejo: la afero aspektis, kvazaŭ li volas konduki ilin en embuskon [2]; Abimeleĥ, kaj la popolo, kiu estis kun li, leviĝis el la embusko [3]; li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko [4]; la oficiroj antaŭvidis embuskojn en la temploj [5]; se ni falos en embuskon [6].

ĉirkaŭiri, enfalilo, insido, kaptilo.

Atendante kaŝita por ataki: [la leonidoj] sidas embuske en la laŭbo [7]; dume la embuskuloj sidis en alia ĉambro [8].

(ntr)
(foje kun rekta adjekto)

Resti kaŝita, atendante por surprizi malamikon: iru kun ni, ni embuskos por mortigi, ni senkaŭze insidos senkulpulojn [9]; jen [la sangaviduloj] embuskas kontraŭ mia animo [10]; ili embuskas sian propran sangon, ili insidas siajn proprajn animojn [11]; ili atendas min embuskante antaŭ la lernejo [12]; (figure) la embuskanta senbrueco en la domo subite ŝtopis liajn orelojn kiel vatobuletoj [13]; (figure) apud ĉiu angulo ŝi embuskas [por lin kisi] [14]. insidi, komploti.

Loko, kie oni sin kaŝas por surprize ataki malamikon; embusko²: (figure) [la asocia vivo] estas la plej bona embuskejo por iu, kiu volas konservi la ermitecon en la privata vivo [15].

Krei embuskon; postenigi en embusko: li embuskigis 20 soldatojn post la turo.

Ekembuski: (figure) virino embuskiĝinta poste de sia ventumilo^B ; ni devis embuskiĝi kaj atendi [16].