^*ĉarpent/i ^PV

(tr)

1.

Prilabori lignon aŭ feron por konstrui: ĉarpenti kolonojn [1]; dume la ĉarpentistoj povos ĉarpenti la trunkojn ^HsT . raboti, segi, tajli

2.

Kunmeti trabojn por fari konstruojn: mi elportis lignotabulojn, laŭ mia kapablo ĉarpentis ŝipeton, per takeloj mi malfacile surakvigis ĝin ^VaK ; mi ordonis al skulptisto ĉarpenti tomboŝtonon por Gulo ^QuV ; ŝi prenis sur sin la taskon prepari kafon kaj manĝaĵon por la patro, kiu havis ĉarpentan laboron en la preĝeja vilaĝo ^InfanTorent2 ; ofte mi laboris sur grandaj ŝiptrenaĵoj, flosoj, sur kiuj ni mem ĉarpentis iaspecan kabaneton ^KKr .

3.

(figure) Konstrui, formi ion fortikan: homo fortike ĉarpentita; li estis bele altakreska, jes ja, fortike ĉarpentita ^CKv ; mi devis rideti […] kaj el mia tuta koro kompatis tiun bravaspektan maristleŭtenanton, kiu volus ĉarpenti homon el tia estaĵo ^VaK ; multon Li trasuferis dum ĉarpentado de ritmoj ^MMa .

Kunmetaĵo el lignaj aŭ metalaj pecoj por subteni konstruaĵon: ĉarpentaĵo el oro [2]; (figure) la egalrajteco de tiuj du federacioj konstituas la ĉarpentaĵon de la Islama Komisio de Hispanio ^MD02 . armaturo, skeleto², trabaro

Homo, kies metio estas ĉarpenti: [li sendis] ĉarpentistojn kaj masonistojn kaj ili konstruis domon al David [3]; ili dehakas arbon en la arbaro, kaj ĉarpentisto prilaboras ĝin per hakilo [4]; la hakilojn ili portas kvazaŭ ĉarpentistoj [5]; ĉe la lignaj barieroj, kiuj nun estis forrompataj de la ĉarpentistoj, staris ankoraŭ multaj senlaboruloj ^RBa ; la gejunuloj estas materialo el kiu formiĝas forĝistoj, ĉarpentistoj, lamenistoj ^InfanTorent2 ; mi devas komenci kiel ĉarpentista lernanto, mi devos porti ĉapon, kvankam mi kutimis porti silkan ĉapelon [6]; mia mortinta praavo estis profesie mueleja ĉarpentisto ^RabistFab .