armatur/o
armaturo
- 1.
Metalaj stangoj, pecoj aŭ fadenoj, kiuj plifortikigas
masonaĵon, ĉarpentaĵon, fandaĵon ks:
arma reto estas armaturo por betono, fabrikita el ŝtalo aŭ fero.
[1];
armita betono (kun armaturo, al kiu oni atribuis statikan funkcion),
ŝtalbetono (armita betono, kiu ne estas antaŭstreĉita, pri ties armaturo
oni supozas, ke ĝi partoprenas la transigadon de internaj fortoj en konstruelemento
[2];
la oblikva turo de Pizo […]
estas bone konata en la tuta mondo, pro sia kliniĝo el la vertikalo,
[…] en 1998 interna ŝtala armaturo estis enkonstruita
[3];
okcidentaj futonoj […] kutime estas metitaj sur armaturo por utili kiel lito, sed
ankaŭ kiel sofo
[4];
la ĵil-ĉapelo konsistas el […] 240 ĝis 290 plumetoj […] la tuto estas
fiksita sur metala armaturo
[5].
armaĵo2- 2.
-
Ĉarpentaĵo, kiu subtenas konstruaĵon dum
konstruado.
framo1,
skafaldo - 3.
(de kondensatoro)
Ĉiu el la du platoj aŭ metalfolioj, inter kiuj
troviĝas izolanta korpo, kaj kiuj kune formas la
kondensatoron.
- 4.
(de magneto)
Fera peco, kiu fermas la magnetan cirkviton.
1.
Vikipedio, Arma reto
2. Vikipedio, Specoj de betono
3. Vikipedio, Oblikva turo de Pizo
4. Vikipedio, Futono
5. Maxime Lechien: Fama karnavalo en Binche, Monato, 2000/06, p. 16
2. Vikipedio, Specoj de betono
3. Vikipedio, Oblikva turo de Pizo
4. Vikipedio, Futono
5. Maxime Lechien: Fama karnavalo en Binche, Monato, 2000/06, p. 16
- angle:
- 1. rebar
- beloruse:
- арматура
- ĉeĥe:
- armatura, betonářská výztuž, výztuž
- ĉine:
- 操作面板 [cāozuòmiànbǎn], 甲冑 [jiǎzhòu], 甲胄 [jiǎzhòu], 脚手架 [jiǎoshǒujià], 腳手架 [jiǎoshǒujià], 防卫器官 [fángwèiqìguān], 防衛器官 [fángwèiqìguān]
- france:
- armature
- germane:
- Armatur (zur Verstärkung) 1. Armierung 2. Gerüst, Schalung 3. Elektrode (Kondensator), Kondensatorplatte
- hebree:
- ברזל חיזוק בבטון
- hispane:
- 1. armazón 2. maderamen, maderaje 3. armadura (de condensador) 4. estátor, armadura (de imán)
- hungare:
- 1. vasalás, armatúra 2. tartószerkezet 3. fegyverzet 4. forgórész, armatúra
- itale:
- armatura (struttura)
- japane:
- 骨組 [ほねぐみ], 鉄筋 [てっきん], 電機子 [でんきし], 接極子 [つきょくこ]
- pole:
- 1. armatura, zbrojenie 2. armatura, szalowanie, szalunek, zrąb 3. okładzina 4. rdzeń
- ruse:
- арматура
- slovake:
- výstuha
- ukraine:
- арматура
armaturi
(tr)
- Provizi per armaturo.
- beloruse:
- арміраваць
- ĉeĥe:
- opatřit armaturou, opatřit výztuží
- france:
- armer (d'une armature)
- germane:
- verstärken (Armatur)
- hebree:
- לחזק
- hispane:
- proporcionar una armadura
- hungare:
- vasal (armatúrával)
- itale:
- armare (struttura)
- japane:
- 鉄筋を入れる [てっきんをいれる]
- pole:
- zbroić
- ruse:
- армировать
- slovake:
- vybaviť armatúrou