^*ĉar^UV

Konjunkcio montranta, ke la propozicio, kiu sekvas ĝin, estas la motivigo aŭ klarigo de la antaŭiranta aŭ postiranta propozicio: donu al la birdoj akvon, ĉar ili volas trinki [1]; la infano ploras, ĉar ĝi volas manĝi [2]; la montritajn naŭ vortojn ni konsilas bone ellerni, ĉar el ili ĉiu povas jam fari al si grandan serion da aliaj pronomoj kaj adverboj [3]; ni estu gajaj, ni uzu bone la vivon, ĉar la vivo ne estas longa [4]; ŝi devos kudri veston por si, ĉar la du, kiujn ŝi posedis, estis jam eluzitaj ^IK ; donu al mi kudrilon kaj fadenon, ĉar mi volas alkudri butonon al mia surtuto ^DL ; tie kredeble iu loĝis, ĉar sur la balkono staris floroj ^DL ; ĉar li esprimis la deziron, ke lia verko […] enhavu ankaŭ parton Esperantan, tial mi prenis sur min pretigi tiun ĉi parton ^PrV ; en puton ne kraĉu, ĉar vi trinki bezonos ^PrV ; bojas hundido, ĉar tiel faras la hundo ^PrV . tial kepro¹ (…tio ke), nome³, kaŭze, efektive