ambl/i PV
ambli
-
Iri en aparta maniero de kvarpieduloj,
levante samtempe ambaŭ piedojn de sama flanko, tipa ekz. ĉe kameloj aŭ
kiam oni surgrimpas ŝtupetaron:
ni suden amblis sur sableca vojaĉo
[1];
mi amblis sur ĉeval' kaj post mi la dolor'...
[2];
la hundo amblis supren laŭ la ŝtupoj
[3];
(figure)
larĝmova giganto amblis el unu el la tendoj, oscedante kaj frotante el okuloj
la dormon
[4].
galopi 1,
paŝi,
troti 1
1.
J. Ribillard: Vagado sub palmoj, UEA, 1956
2. K. de Kalocsay: Renkonto al la luno
3. Arthur Omre: La hundo
4. Jack London: Dio de liaj prapatroj
2. K. de Kalocsay: Renkonto al la luno
3. Arthur Omre: La hundo
4. Jack London: Dio de liaj prapatroj
- beloruse:
- ісьці інахадзьдзю
- ĉeĥe:
- jít mimochodně
- france:
- ambler
- japane:
- 側対歩で進む [がわたいふですすむ]
- slovake:
- ísť mimochodne
- ukraine:
- йти інохіддю
amblo
- Irmaniero de kvarpiedulo, kiu amblas.
- angle:
- amble
- beloruse:
- інахадзь
- ĉeĥe:
- jinochod, mimochod
- ĉine:
- 溜达 [liùda], 溜達 [liùda]
- france:
- amble
- germane:
- Passgang
- hebree:
- הילוך מתון של סוס
- japane:
- 側対歩 [がわたいふ]
- nederlande:
- telgang
- ruse:
- иноходь
- slovake:
- inochod
- ukraine:
- інохідь