^* -ad/ ^UV

Sufikso esprimanta ĝenerale la agon kaj uzata por derivi:

A.

substantivojn:

1.

el substantiva radiko por signifi pli malpli daŭran agon faritan per la ilo montrata de la radiko: martelado; telefonado; brosado; kronado; afiŝado.

Rim. 1: La responda verbo estas sensufikse derivata de la substantivo: „marteli“ (ne: „marteladi“), „kroni“ ktp.

2.

el verba radiko por signifi:

a)

ĝeneralan kaj abstraktan ideon de la ago esprimata de la radiko: la uzado de la artikolo estas tia sama, kiel en aliaj lingvoj [1] (Kp „la uzo de l' artikolo en tiu okazo ne estas ĝusta“) ; oni aŭdis muzikon kaj kantadon [2]; la ŝtelado estas via profesio^K ; venĝado estas mia metio^Z ; ĉiuj pozicioj de homa korpo, starado, irado, saltado, kliniĝado al ĉiuj flankoj, grimpado sur ĉiuj muroj, disdonado de salutoj, plenumado de plej diversaj gestoj^Z la natura irado de la aferoj [3].

Rim. 2: Pro ĉi tiu senco -ad servas por nomi la artojn, kapablojn ktp: la kantado estas tre agrabla okupo^Z (ne: „okupado“, ĉar temas ne pri daŭra kanto, sed pri la scipovo kanti); la pentrado.

b)

longdaŭrecon aŭ ripetiĝon de la ago esprimata de la radiko: lia hieraŭa parolo estis tre bela, sed la tro multa parolado lacigis lin [4]; la pafado daŭris tre longe[5]; parolado (oratoraĵo) elokventa; malriĉigas ne nehavado, sed tro granda dezirado^PrV ; donado de almozoj neniam malriĉigas^PrV .

B.

verbojn:

3.

el verbaj aŭ substantivaj radikoj, por prezenti la agon en sia malvolviĝo kaj insisti pri ties daŭro aŭ ripetiĝo: marteladi (longe marteli); vizitadi (ofte viziti); zorgadi (konstante zorgi); mi saltadis la tutan tagon de loko al loko [6]; li kuradis ĝis li falis^Z ; ĉiun tagon tien venadas multaj fremduloj [7]; la unuaj esperantistoj pacience elmetadis sin ne sola al konstanta mokado, sed eĉ al grandaj oferoj [8]; kugloj senĉese faladis; almoze elpetadi al si panon; la mastrino renkontadis lin ĉiam ĝentile^Z ; mi esperas, ke la esperantistoj nun ofte kunvenados kaj korespondados inter si^Z . re-²

Rim. 3: Tiu ĉi formo servas por traduki la imperfekton de la latinidaj lingvoj.

Rim. 4: Kelkaj esperantistoj uzas -ad kiel memstaran vorteron: lumbrilo adis kuŝi (plue kuŝis, daŭris kuŝante) sur tegmentoj; ni ade (konstante) progresas; la ekonomia vivo de l' homaro ade (senĉese, pli kaj pli) sennaciiĝas; ade uzata vorto.

-aĉ, -ar, -eg, -et, -ul, ktp