⁸plonĝ/i ^SPV

(ntr)

1.

Lerte sin ĵeti en akvon por naĝi: negrave ĉu oni plonĝas en malgrandan naĝejon aŭ la plej grandan maron, oni tute same devas naĝi ^Rsp ; la pinte rompiĝantaj ondegoj […] plonĝis nin en la akvon ^MortulŜip ; subite aŭdiĝas neta plonĝobruo […]: plaŭ! ^KrB ; (figure) la vojo plonĝas malsupren laŭ forta deklivo ^ChB . enakviĝi, ensalti, mergiĝi, impeti, trempiĝi

Rim.: La difino aperas tiel en OA8, kaj sugestas akvosaltarton, sed pluraj el la oficialaj tradukoj proponas alian sencon: vd. ankaŭ la rimarkon sub plonĝisto. Pli kohera difino eble estus: ‚Enprofundigi sin sub akvan surfacon‘. [W. Diestel]

2.

(figure) Eniri riskan situacion, sin elmeti al danĝero: mi plonĝis en kirlaĵon el politiko, diskutoj kaj junulara ribelo ^HMS ; admonu lin […], ke li neniam plu plonĝu eksterleĝen ^ChB ; mi plonĝis en la kaptilon kiel beata idioto ^KrM . kompromitiĝi, riski

3.

Abrupte kaj krute malsupreniĝi, direktante malsupren la nazon de aviadilo: plonĝbombi.

Iu, trejnita por naĝado sub akvosurfaco, eventuale helpata de tubo aŭ aparato por spiri ktp: la grupo de fervoraj plonĝistoj saltas en la akvon kaj profundiĝas ses metrojn [1]; alirebla por plonĝistoj kaj turistoj en vitraj submarŝipetoj, la homgrandaj statuoj troviĝas ĉe la Kanariaj Insuloj, 14 metrojn sub la surfaco de la akvo [2]. subakvistoskafandristo

Rim.: Tiu senco estas subtenata de kelkaj el la nacilingvaj tradukoj en OA8 (dive, tauchen), kvankam ĝi kolizias kun ties difino: ĉe subakvisto ja ne temas pri la arto ensalti la akvon, ― pro la pezaj aerboteloj la dorsfala enakviĝo ofte eĉ aspektas kurioze ―, sed la kapablo naĝi sub la surfaco sen la ebleco spiri aeron rekte, orientiĝi en la malluma akvo, elteni la premon ktp. Pro tio la vorto „plonĝisto“ aperas miskomprenebla, prefere do uzu pli klare akvosaltisto ks por unu senco kaj subakvisto ks por la ĉi-supra. [W. Diestel]