⁹vand/o ^PVEF

1.

Maldika mureto aŭ granda tabulaĵo apartiganta ejon: ĉe la dekstra endoma tabula vando oni vidas kvar pordetojn [1]; li inventis iujn specialajn fajrosendanĝerajn vandojn ^Metrop ; la vitraj vandoj havis ekstere etajn kurtenojn [2]; li apogis sin al la vando de loĝio [3]; de la tomba pordo ĝis la vando de la granda altaro estas 12 klaftoj [4]; tra la vitraj vandoj de la paŭzejo mi vidas la lernejan korton [5]; tiuj kavernoj estas […] nature garnitaj per musksimila kreskaĵo sur la vandoj kaj la planko [6]; en la germana Bavario oni devis forpreni la krucojn de sur la lernejaj vandoj [7]; iu urbano, ricevinte triĉambran apartamenton […] tuj transformis ĝin en kvarĉambran helpe de simpla vando, per kiu li dividis unu el la ĉambroj [8]. faldoŝirmilo

2.

Maldika vertikala apartigaĵo ĉirkaŭanta objekton aŭ dividanta la unuopajn fakojn de objekto: starŝranko kun vando rompita [9]; mi ŝovelis la skoriojn al la mezo de la kaldronega vando, kie ili ne ĝenis nin dum la laboro [10]; servotablo kun interspacitaj vandoj antaŭ ĝi, tiel, ke oni ne povis esti vidata de najbaraj klientoj [11]; falante kontraŭ la fervandojn de la ŝakto, ili tiom pliigis la tamburadon […], ke oni povus kredi la tutan ŝipon dissplitiĝanta [12]; la poba vando estis nun la ferdeko aŭ la tegmento por la mezŝipo, la du koridoroj fariĝis nun profundaj ŝaktoj [13]; la salamandro [eniris] grandan keston, kies vandoj ricevis vastajn fenestrojn, t.e. vitrotabulojn [14]. panelo¹, tabulaĵo

3.

Maldika apartigaĵo dividanta kavan organon ĉe vegetaĵo aŭ besto: vando de frukto, nazo, koro; [li] provis sin konvinki, ke la medalo, kiun li povis pendigi sur la internan vandon de sia koro, devas doni kontenton [15]. parieto