^*tren/i

(tr)

Pene tiri post si: azeno trenis la veturilon; ne volas kokin' al festeno, sed oni ĝin trenas perforte ^PrV ; ruĝa ŝalo longe treniĝas post ŝi^Z ; treni la kruron (malfacile paŝi pro laceco, vundo, malsano); treniĝanta (testude) paŝo; (figure) treni sian vivon de mizero al mizero ^PrV ; (figure) treni sian malluman, pezan kaj senesperan ekzistadon^Z ; (figure) la dimanĉon ni trenas enuon anstataŭ plugilon; (figure) tagoj post tagoj trene pasis; (figure) treniĝi en la vojsulkoj de la rutino; (figure) la horoj treniĝas maldiligente^B . rampi

(ntr)

Pene, malfacile aŭ malrapide antaŭeniri: la limako malrapide sin trenis sur la tero; Malsata kaj tremanta de frosto la kompatinda knabineto trenadis sin pluen kaj aspektis jam tute senespera kaj senkuraĝa [1]; maljunuloj, trenantaj sin kun helpo de bastonoj [2].

1.

Io trenita aŭ treniĝanta: nebulaj trenaĵoj.

2.

Longa pendanta parto de vesto etendiĝanta sur grundo aŭ planko: havi longan trenaĵon ĉe la vesto^Z . vosto.

(tr)

1.

Treni kun si: kuntreni en vojaĝo multajn pakaĵojn; kuntreni la balaston de pasintaj epokoj.

2.

(figure) Nepre sekvigi: malfeliĉo malfeliĉon kuntrenas^Z ; tiu decido kuntrenos multajn malfacilaĵojn.