²tamtam/o

1.

Ĉina frapinstrumento konsistanta el granda metala disko vertikale pendanta, kiun oni frapas: de branĉo de apuda arbo pendis kupra tamtamo [1]; li ofte iris ludi tamtamon ĉe semajnfinoj de afrika dancado [2]; de branĉo de apuda arbo pendis kupra tamtamo, en kiu, en tiu momento, pentrinde speguliĝis oraj sunradioj [3]. cimbalo, gongo

2.

Sonigo de tamtamo¹: post plendtona funebra tamtamo, laŭ ordono de la orkestro-direktanto leviĝis supren malpaciencaj arĉoj ^Metrop ; kiam mi ree kaj ree estis prilaborinta la vandojn kaj ankaŭ per krioj akompanis miajn tamtamojn, oni malfermas lukon [4].

(ntr)

1.

Sonigi tamtamon: li tamtamis kun senkompara energio [5]. frapi, perkuti², tamburi

2.

(figure) Brue reklami: ni nun komencis tamtami la grandan avantaĝon de la krampoj sur nia kuirilo [6]; li tamtamas per listo de pli ol cent eŭroparlamentanoj [7]. distrumpeti, heroldi