radikal/o
radikalo
- 1.
Senŝanĝa parto de vorto (unu aŭ pluraj
radikoj kun la
eventualaj prefiksoj
kaj sufiksoj),
entenanta la leksikan signifon de la vorto,
kontraste al la fleksiaj
finaĵoj:
la indikilo de la pluralo staras inter la radikalo kaj la indikilo de la akuzativo
[1];
la plimulto de Esperantaj vortoj radikal konsistas minimume el radiko kaj finaĵo,
maksimume el radikalo de pluraj radikoj kaj afiksoj, plus ĝis tri finaĵoj
[2];
en la kunmetitaj vortoj de la tipo „ĉiopova“ oni
evitas la akuzativan finaĵon ene de la radikalo;
la U.V. entenas 2629 radikojn, 309 radikalojn kaj 88
plenajn vortojn PIV1
.
- 2.
Atomo aŭ molekulo kun almenaŭ unu nepariĝinta valentelektrono:
cianida radikalo (-CN), hidroksila radikalo (-OH)
[3].
1.
John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 1. Enkonduko
2. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 3. Morfologio
3. Mészáros Béla: Enkonduko en la teorian biologion, ĉap. 4, La vivo en la kosmo kaj ĝiaj perspektivoj
2. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 3. Morfologio
3. Mészáros Béla: Enkonduko en la teorian biologion, ĉap. 4, La vivo en la kosmo kaj ĝiaj perspektivoj
- angle:
- 1. radical, root 2. radical
- beloruse:
- 1. аснова (слова) 2. радыкал
- ĉeĥe:
- kmen (slova)
- ĉine:
- 基团 [jītuán], 基團 [jītuán]
- france:
- radical
- germane:
- 2. Radikal
- hispane:
- 1. raíz 2. radical
- hungare:
- 1. szótő 2. gyök
- indonezie:
- 1. akar kata 2. radikal
- japane:
- 語幹 [ごかん], 基 [もとい], 根号 [こんごう], ルート記号 [るーときごう]
- nederlande:
- 1. stam (v.e.woord) 2. radicaal
- pole:
- 1. temat (jęz.)
- portugale:
- 2. radical
- rumane:
- 1. temă
- ruse:
- 1. основа (слова) 2. радикал (хим.)
- slovake:
- kmeň (slova)
- ukraine:
- радикал, основа
radikala
- beloruse:
- 1. асноўны 2. радыкальны
- france:
- radical
- hungare:
- 1. szótő- 2. gyök-
- indonezie:
- radikal
- japane:
- 根本的な [こんぽんてきな], 徹底的な [てっていてきな], 急進的な [きゅうしんてきな], 急進派の [きゅうしんはの], 過激な [かげきな]
- pole:
- 1. tematyczny
- ruse:
- 1. основный 2. радикальный
- ukraine:
- радикальний