^*palac/o ^UV

Granda luksa domego de reĝo, regnestro, nobelo, riĉulo aŭ grava administracio; kastelo²: la reĝido […] forkondukis ŝin al la palaco de sia patro, la reĝo, kie li edziĝis je ŝi [1]; Lia Imperiestra Moŝto enpaŝis hieraŭ en la palacon Tuilerian, ĉirkaŭita de siaj fidelaj regatoj ^FK ; ili estos korteganoj en la palaco de la reĝo de Babel [2]; la reĝo leviĝis kolere de la vintrinkado, kaj iris en la ĝardenon de la palaco [3]; li en Tirca drinkis ĝis ebrieco en la domo de Arca, palacestro de Tirca [4]; ĉe la pordo de la palaco de la duko forte eksonis la sonorilo kaj unu polica oficisto deziris paroli kun la dukino ^FK ; la duko fine fariĝis malpacienca, veturis en la imperiestran palacon ^FK ; vidiĝis la larĝaj kaj luksaj konstruaĵoj de la Kazimira palaco ^Marta ; en palaco loĝis rusa guberniestro ^VivZam ; rano eĉ en palaco sopiras pri marĉo ^PrV ; (figure) mi estis en la palaco de l' poezio, en la antaŭĉambro ^DL ; (figure) geedzoj en paco vivas en reĝa palaco (feliĉe kaj komforte) ^PrV .

Granda kaj impona urba domo de nobelo aŭ riĉulo: en la palaceto de la pastrino estis lumo, sed neniu servisto atendis en la vestiblo [5]; parto de la reĝa palaceto kaj aro da atentemaj, ĝentilaj servistoj estis metitaj je lia dispono ^Iŝtar ; nur ĉe la anguloj de la palaceto el la pluvtuboj fluis kun unutona murmuro mallarĝaj akvaj strioj ^BonaS-ino la malnova, duetaĝa, kremkolora palaceto situis ĉe la Bulvardoringo, meze de magra ĝardeno apartigita disde la trotuaro per punte gisita, fera krado [6]. kastelo², vilao