*karakter/o

*karaktero

1.
PSI Aro da ecoj mensaj, kiuj konsistigas personecon de homo, kaj kiuj manifestiĝas en lia konduto: nobla, maldelikata, afabla karaktero; forteco de karakteroZ ; la karakteroj de la Ŝekspiraj herooj estas profunde studitaj.
2.
Aro de la distingigaj, individuigaj trajtoj; ecaro: la karaktero de la vera virto estas la modesteco; karakteron al kanto donas la tono PrV ; miaj opinioj kaj verkoj havas karakteron absolute privatanZ ; tiu stilo havas specialan karakteronZ ; kelkaj ne komprenas la karakteron de nia aferoZ ; glumarko trafe esprimanta la karakteron de la kongresurbo; senkaraktera kapo, pejzaĝo, skulptaĵo.
afrikanse:
karakter
albane:
karakter
amhare:
ባህሪ
angle:
character 1. backbone, moral strength 2. habitual conduct (disposition), individuality, personality, reputation
arabe:
حرف
armene:
բնավորությունը
azerbajĝane:
xarakter
beloruse:
характар
bengale:
চরিত্র
birme:
ဇာတ်ကောင်စရိုက်
bosne:
karakter
ĉeĥe:
charakter, letora, povaha, znak
ĉine:
性格 [xìnggé], 質 [zhì], 人气 [rénqì], 性 [xìng], 品質 [pǐnzhì], 性情 [xìngqíng], 風調 [fēngdiào], 性状 [xìngzhuàng], 个性 [gèxìng], 特徵 [tèzhēng]
dane:
karakter
estone:
märgi
eŭske:
pertsonaia
filipine:
katangian
france:
caractère, caractéristique (ce qui caractérise), marque (aspect, caractère), personnalité, tempérament, trait (aspect, caractère)
galege:
carácter
germane:
Charakter, Anlage (Charakter), Veranlagung
guĝarate:
પાત્ર
haitie:
karaktè
hinde:
चरित्र
hispane:
carácter
hungare:
1. jellem, karakter 2. jelleg, karakter
igbe:
agwa
irlande:
charachtar
islande:
eðli
japane:
キャラクター
jave:
karakter
jide:
פּאַרשוין
jorube:
ohun kikọ
kanare:
kartvele:
ხასიათი
katalune:
caràcter
kazaĥe:
кейіпкер
kimre:
cymeriad
kirgize:
белги
kmere:
តួអក្សរ
koree:
문자
korsike:
parsunaghju
kose:
umlinganiswa
kroate:
karakter
kurde:
şexsîyet
latve:
raksturs
laŭe:
ລັກສະນະ
litove:
charakteris
makedone:
карактер
malagase:
toetra
malaje:
watak
malajalame:
പ്രതീകം
malte:
karattru
maorie:
pūāhua
marate:
वर्ण
monge:
cim
mongole:
тэмдэгт
nederlande:
karakter
njanĝe:
khalidwe
okcidentfrise:
personaazje
panĝabe:
ਅੱਖਰ ਨੂੰ
paŝtue:
لوښه
pole:
charakter
ruande:
imiterere
rumane:
caracter, fire
ruse:
характер
samoe:
uiga
sinde:
ڪردار
sinhale:
චරිත
skotgaele:
caractar
slovake:
charakter, letora, povaha, ráz, znak
slovene:
značaj
somale:
qof
ŝone:
mutambi
sote:
botho ba
sunde:
perbawa
svahile:
tabia ya
taĝike:
характер
taje:
1. บุคลิก, ลักษณะ
tamile:
பாத்திரம்
tatare:
характер
telugue:
పాత్ర
ukraine:
характер
urdue:
کردار
uzbeke:
fe’l
vjetname:
nhân vật
zulue:
uhlamvu

karaktera

1.
Propra, apartenanta al ies karaktero2: kunmetado de vortoj estas karaktera eco de la lingvo germana [1]; tia konduto estas por li karaktera.
2.
Specifa, prezentanta tre rimarkeblan, originalajn kaj frapajn trajtojn: karaktera vesto; karaktera vizaĝo; efektive la subjektivaj simptomoj pleje estas tiel karakteraj, ke el ili oni facile povas meti la diagnozon de kronika kataro de la konjunktivo [2].
3.
Propra al iu homgrupo, etno, socia medio, epoko; esprimanta iun mensan tipon: karaktera danco; karaktera rolo (en teatro, rolo prezentanta homtipon).
1. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, La Esperantisto, 1891, p. 23
2. E. Fuchs, tr. Zamenhof: Kronika katara konjunktivito, Fundamenta Krestomatio
angle:
characteristic
beloruse:
характэрны
ĉine:
特有 [tèyǒu]
france:
caractéristique (adj.), de caractère, distinctif, typique ~a rolo: rôle de caractère.
hispane:
característica (adj.)
japane:
性格の [せいかくの], 個性的な [こせいてきな]
katalune:
característic
nederlande:
karakter-, karakteristiek
pole:
charakterowy
rumane:
caracteristică
ruse:
характерный ~a rolo: характерная роль.

senkaraktera

1.
PSI Senvola, cedema, facile subiĝanta al la opinioj kaj influoj de la aliaj, al kiu mankas propra karaktero1: mia patro estis tre riĉa homo, natura aristokrato, bonege edukita, sed bedaŭrinde senkaraktera [3]; certe vi, kiu legas tiujn ĉi liniojn, ne apartenas al tiaj senpripensaj, facilanimaj kaj senkarakteraj homoj, kiuj turniĝas laŭ la vento [4].
2.
Al kiu mankas propraj trajtoj karakteraj2, banala, plata.
3. V. Devjatnin: Arturo, Fundamenta Krestomatio
4. H. Seppik: La tuta Esperanto
angle:
1. characterless
beloruse:
бесхарактарны
france:
1. sans caractère (qui manque de volonté), faible (qui manque de volonté), falot (adj.), mou (qui manque de volonté) 2. sans caractère (qui manque d'originalité), incolore (qui manque d'originalité), insipide (qui manque d'originalité), pâle (qui manque d'originalité), plat (adj., qui manque d'originalité), terne (qui manque d'originalité)
germane:
1. charakterlos 2. charakterlos
hispane:
insulso, falto de carácter, desaborido
japane:
特性の無い [とくせいのない], 平凡な [へいぼんな]
katalune:
insuls, dessaborit
nederlande:
karakterloos
pole:
słaby, bez wyrazu
rumane:
slab, neexpresiv
ruse:
бесхарактерный
slovake:
bezcharakterný
ukraine:
безхарактерний, не характерний, не ориґінальний

skribkaraktero

Ies persona stilo manskribi (precipe pri la aspekto de la literoj): gracie ĝi estis skribita, tio estis skribkaraktero de sinjorino [5]; ĉu vi konas la skriban karakteron de l’ letero? ‐ ĝi estas mano de Hamleto Hamlet ; la skribkaraktero de mia frato! [6]
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malnova strata lanterno
6. Ŝilero, tr. Zamenhof: La rabistoj, 1:2
angle:
handwriting
beloruse:
почырк, манэра пісьма
ĉeĥe:
charakter písma, rukopis, způsob psaní
ĉine:
作法 [zuòfǎ], 文笔 [wénbǐ], 文筆 [wénbǐ]
germane:
Schreibweise
indonezie:
tulisan tangan
itale:
scrittura (modo personale), calligrafia (scrittura)
japane:
筆跡 [ひっせき], 字体 [じたい]
nederlande:
schrijfwijze
pole:
charakter pisma
rumane:
caracterul scrisorii
ruse:
почерк
slovake:
charakter písma, rukopis
svede:
handstil
ukraine:
характер письма, почерк

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.