^*jung/i ^UV

(tr)

1.

Alligi tirbeston aŭ motoron al la tirota objekto: jungu la bovinojn al la ĉaro [1]; antaŭ la pordo jam staris kaleŝo, al kiu estis jungitaj ok blankaj ĉevaloj [2]; li ŝarĝis ĉaron per ligno, jungis du bovojn kaj veturis en la urbon [3]; la virinoj kaj infanoj devis sin jungi al la plugilo [4]; ne jungu la bovon malantaŭ la plugilon ^PV ; jungi lokomotivon al vagonaro; kiu sin enjungis, devas tiri ^PrV ; (figure) novaj ideoj jungitaj al malnovaj teorioj [5].

2.

Prijungi: Jozef jungis sian ĉaron kaj veturis renkonte al sia patro [6]; la markizo […] tuj jungigis sian kaleŝon ^KPr ; (figure) la leŭtenanto Karadelo tute ne scias la naturon de ligiloj, kiuj min jungas kun Frederiko ^KPr .

1.

Jungilaro: sur la jungaĵo de la bovoj li kuiris la viandon [7]; la jungaĵo difektiĝis ĉiuminute, la laboroj estis plenumataj malzorge ^PatrojFiloj .

2.

Jungitaro: Mi frakasis per vi paŝtiston kaj lian ŝafaron, Mi frakasis per vi terlaboriston kaj lian jungaĵon [8].

Aro de la rimenoj, ŝnuroj kaj aliaj uzataj por jungi; harniso: la draŝiloj kaj la jungilaro de la bovoj servos kiel ligno [9]; Don Kiĥoto eliris promeni sur la marbordo, armite per ĉiuj defendiloj, ĉar, kiel li ofte diris, ili estas liaj jungiloj, kaj la batalado estas lia ripozo ^DKM ; ĉevalskeletoj, havantaj jungilaron el ruĝaj fajraraneoj [10]. jugo

Jungitaj bestoj: li estis atake batita de fuĝinta jungitaro kaj […] lia kruro estis rompita en du lokoj [11].

(tr)

Liberigi tirbeston el jungado: maljungu tuj la ĉevalojn kaj suprenigu ilin per ŝnuro [12].

(tr)

Provizi veturilon aŭ alian tirotan objekton je tirbesto aŭ alia movilo: oni […] metis ŝin en la postan parton de la akjo, prijungita per unu el la pezaj virbestoj de la patro [13]; atendante dek minutojn dum kiuj lia koĉero prijungis kaj preparis la veturilon [14].