*idili/o
*idilio
- 1.
- Poemeto pri laŭnatura, kampara vivo, kaj plejofte pri naivaj amoj de paŝtistoj: legisto legis al ili dum la manĝo idiliojn de Teokrito [1]; dialogaj idilioj bone verkitaj kaj rimitaj [2]. bukoliko, eklogo
- 2.
- (figure) Loko, situacio trankvila, amplena, tia, kiel ĝin priskribas idilio1: la sennuba idilio de ŝia infaneco Marta ; tia kvieto trankviligas kaj igas sonĝi, inter ĉi tiuj arboj oni dezirus vidi idilion [3]; kiam mi eliris el la brakoj de mia amikino, la idilio aliformiĝis en tragedion [4]; ĉu kun multa turismo tia idilio restos paradizo, estas alia afero [5]. edeno2, paradizo3
1.
Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro LVII
2. Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro XXII
3. Eliza Orzeszko, trad. Kazimierz Bein: La Interrompita Kanto, Ĉapitro I
4. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Dektria
5. Monato, Stefan MAUL: Riĉa per .tv
2. Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro XXII
3. Eliza Orzeszko, trad. Kazimierz Bein: La Interrompita Kanto, Ĉapitro I
4. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Dektria
5. Monato, Stefan MAUL: Riĉa per .tv
- angle:
- idyll
- beloruse:
- ідылія
- bulgare:
- идилия
- ĉeĥe:
- idyla, selanka
- ĉine:
- 牧歌 [mùgē], 田园生活 [tiányuánshēnghuó], 田园诗 [tiányuánshī], 田园风光 [tiányuánfēngguāng]
- france:
- idylle
- germane:
- Idylle, Idyll
- hungare:
- idill
- japane:
- 牧歌 [ぼっか], 田園詩 [でんえんし], 素朴な恋愛 [そぼくなれんあい]
- nederlande:
- idylle
- pole:
- idylla, sielanka
- portugale:
- idílio
- ruse:
- идиллия
- slovake:
- idyla
- ukraine:
- ідилія