*gent/o PV
*gento
- 1.
-
Grupo da kelkaj familioj devenaj de unua sama prapatro,
kune vivantaj kaj ordinare regataj de unu sama estro;
subdivido de nacio;
popoleto:
la gento de Jakob;
la romanaj patriciaj gentoj;
la filoj de Ŝem laŭ siaj gentoj kaj lingvoj, en siaj landoj, laŭ siaj nacioj
(kp ŝemido)
[1];
la gentoj de la filoj de Noa, laŭ siaj generacioj
[2].
familio,
fratrio,
klano,
tribo.
- 2.
-
Homa grupo, havanta difinitajn historiajn kaj kulturajn
tradiciojn, inter kiuj troviĝas la mito pri komuna origino:
la homa gento;
la elmigro de la hebrea gento el Egiptio
[3];
la barbartempa kutimo nomi landon per la nomo de unu el la gentoj, kiuj en ĝi
loĝas
[4].
etno,
nacio,
popolo
- 3.
(arkaismo)
Genro:
la rana gento
K
.
Gento (flandra urbo)1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 10:31
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 10:32
3. M. Halvelik: (André Cherpillod, Kaj la suno haltis ...), Monato, 1993/11, p. 23
4. L. L. Zamenhof: Homaranismo, Pri la homaranismo
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 10:32
3. M. Halvelik: (André Cherpillod, Kaj la suno haltis ...), Monato, 1993/11, p. 23
4. L. L. Zamenhof: Homaranismo, Pri la homaranismo
- angle:
- 1. family, kin 2. race, people, ethnic group
- beloruse:
- 1. народнасьць, племя, род 2. племя
- bulgare:
- 1. племе
- ĉeĥe:
- kmen, plemeno, rod
- ĉine:
- 1. 宗族 [zōngzú]
- france:
- gens (ensemble de familles romaines), lignée, peuplade
- germane:
- 1. Geschlecht, Stamm, Sippschaft
- hispane:
- estirpe 1. pueblo, tribu, clan, estirpe 2. pueblo, etnia 3. género, linaje
- hungare:
- 1. nemzetség, törzs 2. faj (emberi)
- japane:
- 部族 [ぶぞく], 一族 [いちぞく], 民族 [みんぞく], 種族 [しゅぞく]
- katalune:
- 1. comunitat, família, grup, col·lectivitat 2. poble, ètnia, nació 3. gènere
- nederlande:
- geslacht (volk)
- pole:
- 1. plemię, ród, szczep 2. plemię, ród
- portugale:
- 1. gente, tribo 2. raça
- ruse:
- 1. народность, племя, род 2. племя
- slovake:
- kmeň, plemeno, rod
- ukraine:
- рід, плем’я
gentestro
- Estro, gvidanto de gento: la gentestro, kiu gvidis la komunumon, estis elektita de la gentanoj, kaj la gravaj aferoj estis diskutataj en kunveno [5].
patriarko4,
tribestro5.
-: Legendo pri Huangdi, Yao, Shun kaj Yu, El Popola Ĉinio, [2009?]
- beloruse:
- правадыр племені
- hispane:
- patriarca, jefe
aligentulo, aligentano
- Ano de alia gento ol la propra: aligentulo, kiu ne estas el via idaro [6]; vi venigis aligentulojn kun necirkumcidita koro kaj necirkumcidita karno [7]; uzu neŭtralan lingvon kun aligentuloj VivZam ; la serbaj rifuĝintoj […] okupas la loĝejojn de murditaj aŭ prirabitaj aligentanoj [8].
6.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 17:12
7. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jeĥezkel 44:7
8. Michel Duc Goninaz: Eks-Jugoslavio: kiu kiun mistifikas?, Monato, 2000/06, p. 8
7. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jeĥezkel 44:7
8. Michel Duc Goninaz: Eks-Jugoslavio: kiu kiun mistifikas?, Monato, 2000/06, p. 8
- beloruse:
- іншапляменнік
- hispane:
- extraño, ajeno, foráneo, forastero
samgentano
Ano de sama gento, kiel alia homo:
kiel mi povus vidi la pereon de miaj samgentanoj
[9]?
ili devenas el familio, kiu enmigris el fremdaj landoj, kaj ke por ili kaj por
iliaj samgentanoj estis plantita la tuta arbaro
[10];
sian devon li faris el la sento de solidareco
al siaj samgentanoj
[11];
la alternativo estas: aŭ kunkrimi kun siaj samgentanoj, aŭ konduti home, tio
estas pafi kontraŭ ilin
[12].
9.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Ester 8:6
10. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Feliĉa familio
11. V. Ošlak: Foje eĉ pensi estas ĝuo, 2003
12. Michel Duc Goninaz: Eks-Jugoslavio: kiu kiun mistifikas?, Monato, 2000/06, p. 8
10. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Feliĉa familio
11. V. Ošlak: Foje eĉ pensi estas ĝuo, 2003
12. Michel Duc Goninaz: Eks-Jugoslavio: kiu kiun mistifikas?, Monato, 2000/06, p. 8
- beloruse:
- аднапляменнік
- ĉeĥe:
- soukmenovec
- hispane:
- allegado
- slovake:
- súkmeňovec
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.