fint/i PIV1

finti

(x)
(malofte)
SPO Trompe ŝajnigi iun movon kaj fari alian: sinjorino Vanderlieb fintis lian avidan buŝon [1].
Rim.: Laŭ PIV la verbo estas netransiga.
1. J. Francis: Misio sen Alveno, 1982
angle:
feint
beloruse:
рабіць фінт
ĉeĥe:
obelstít, použít finty
france:
feinter
germane:
täuschen, tricksen
japane:
牽制する [けんせいする], フェイントをかける [ふぇいんとをかける]
pole:
stosować fintę, stosować wybieg, wykonać ruch pozorowany
slovake:
oklamať, použiť fintu
ukraine:
фінтити

administraj notoj