fibul/o PV
fibulo
- 1.
Prahistoria aŭ antikva broĉo, iom granda,
per kiu oni kuntenadis vestojn:
kun sia brakringo el vera oro kaj sia juvela fibulo
en la formo de eta Kupido, ĉu ŝi ne estis tre
speciala persono?
[1].
- 2.
- (malofte)
sendanĝera
pinglo - 3.
Osto troviĝanta
kontraŭ la tibio, ĉe la
malantaŭa parto de la kruro.
1.
A. Löwenstein: La ŝtona urbo, 1999
- angle:
- fibula (bone) 1. fibula (brooch) 2. safety pin 3. fibula
- beloruse:
- 1. фібула 2. аграфка 3. малая галёнкавая костка
- ĉeĥe:
- prehistorická spona, přezka, spínací špendlík, zavírací špendlík
- ĉine:
- 3. 腓骨 [féigǔ]
- france:
- 1. fibule (broche) 2. épingle à nourrice, épingle de sûreté 3. fibula, péroné
- germane:
- 1. Fibel 2. Spange, Heftel, Sicherheitsnadel 3. Wadenbein
- hungare:
- 1. fibula 2. biztostű 3. szárkapocs
- itale:
- 1. fibula 2. spilla da balia, spilla di sicurezza 3. fibula, perone
- japane:
- 腓骨 [ひこつ]
- nederlande:
- 1. fibula 2. veiligheidsspeld 3. kuitbeen
- pole:
- 1. fibula 2. agrafka 3. kość strzałkowa
- portugale:
- 1. fíbula 2. alfinete de segurança, alfinete de fralda 3. fíbula, perônio
- ruse:
- 1. фибула 2. английская булавка 3. малая берцовая кость
- slovake:
- spona, uzatvárací špendlík
- ukraine:
- мала гомілкова кістка