¹broĉ/o ^PV

1.

Ornamaĵo por la brusto, fiksebla ĉe la vestaĵo per pinglo aŭ sendanĝera pinglo: unu desegnis modelojn de ĉenetoj, braceletoj, broĉoj, ringoj, kovriloj por poŝhorloĝoj kaj aliaj similaj multekostaj objektoj ^Marta ; la verda stelo estas la plej simpla Esperanto-simbolo komune uzata ekzemple kiel broĉo aŭ gluebla aŭtoŝildo [1]; la imperiestro sendis al Sarah Bernhardt broĉon kun ŝiaj inicialoj skribitaj en diamantoj [2]. buko, fibulo, insigno, nomŝildo, agrafo^1.a

2.

(malofte) sendanĝera pinglo