¹despot/o ^PV

Regnestro, kies aŭtoritato estas senbara, absoluta, aŭtokrata: Periandro estis Tirano de Korinto, renoma kiel kruela despoto ^Rsp ; la imperiestro Hongwu […] estis racia despoto en multaj facetoj [1]; Jozefo […] pro malico de siaj fratoj fariĝis sklavo, poste prizonulo, kaj poste – ĉefministro kaj despoto de la plej civilizita lando de sia tempo [2]; en 2003 la iraka despoto atakis neniun [3]; se temas pri liberigo de popoloj, kial Bush ne militas kontraŭ aliaj despotoj subjugantaj proprajn kaj najbarajn etnojn [4]? aŭtokratotirano¹, diktatoro

Rim.: Despoto povas esti tirana monarĥo, sed ankaŭ totalisma aŭtokrata respublikestro. Origine ĝi estis plej alta titolo sub la imperiestro (malnovgreke: „δεσπότης“), enkondukita de la bizancia imperiestro Manuelo I-a en 1163.

Kondutanta kiel despoto, montranta econ de despoto: despota urbestro ofendis unu urbanon ^FK ; la urbo […] estis administrata de guberniestro, ankoraŭ juna homo, progresema kaj despota, kiel tio ofte okazas en Rusujo ^PatrojFiloj ; ne estas la volo de mia patro, ke la nomarĥoj regu despote en siaj ĉefurboj [5]; ŝi ja ĉiam deziris tian viron, kiu plenumas ĉiun ŝian deziron, fortan kaj despotan, kiu skurĝas sian virinon, se ŝi ne obeas ^VaK ; la unuan fojon, de la tempo kiam ŝi konis lin, despota tono eksonis en lia voĉo ^IK ; ju pli arde furiozas la despota perforto, des pli frue ĝi renversas sin mem ^SatirRak .

1.

Formo de regado senbara, absolutisma: la tuta aristokrataro indignas pro la despotismo de la pastroj [6]; mia Amalio restas en la ungegoj de la tigro, forĝemas kaj forploras sian tutan vivon, dum mia venĝo devas fasti kaj kurbiĝi sub la jugon de la despotismo [7]; Francio alvokadis la tutan mondon disrompi la katenojn de despotismo [8]. diktatoreco²

2.

(figure) Tre rigora aŭtoritato: despotismo en familio […] ruinigis milojn kaj milojn da junaj koroj [9].