^*dand/o ^UV

Viro, kies precipa zorgo estas elegante observi modon: juna dando ^FK ; forgesu modajn dandojn [1]; forgesu kavajn vortojn de danda kavaliro [2]; vin vestu bone, sed ne kiel dando ^Hamlet ; tiuj ĉi dandoj, nomataj ankaŭ „parizanoj”, ĉar ili pasigis tempon en la franca ĉefurbo Parizo, sin vestas per luksaj vestaĵoj, eĉ frakoj [3]; dando el reĝa hundejo ^PrV . koketulo, pavo²

Sin vesti laŭ la plej moderna aŭ altgrada modo por evento aŭ speciala okazaĵo: la dua — juna homo, dande vestista, videble ĵus sidiĝinta apud la tableto [4] vidiĝis sur la kontraŭa flanko de l’ rivereto, je sama distanco, figuro de juna dande vestita sinjoro [5] li havis belforman vizaĝon kaj estis iom dande vestita [6]; kun danda aplombo kaj dolĉe galanta tono li komencis la sekvantan alparolon [7].

(ntr)

Konduti kiel dando: li tradandis en la vojo la monon [8]. paradi, pavi, koketi