^*daktil/o ^MT

^*daktilo

: Longeca, dolĉa frukto de daktilarbo. li manĝis tritikan platan kukon, plenmanon da daktiloj kaj trinkis pokalon da malforta biero [1]; palmoj naskas dolĉajn daktilojn [2]; figoj kaj daktiloj pruvas, ke oni importis nutraĵojn el foraj regionoj, eĉ el la norda Afriko [3].
Rim.: Daktilo estas ankaŭ nomo de versa ritmo.

1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro V
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XXIII
3. Monato, Walter Klag: Rubo de la romianoj

: Genro (Phoenix) el familio palmoj, de kiu unu specio estas multe kulturata pro la fruktoj: sepdek daktilpalmoj [4]; la daktilpalmo etendis sian ŝirman foliaron tre alte, kvazaŭ ĝi volus ludi la rolon de sunombrelo [5]; palmosukero estas farita batante flortigojn de diversaj palmoj por kolekti la sevon, la plej grava specio estas la hinda daktilujo (Phoenix sylvestris) [6]; en malproksimo oni vidis […] dense dissemitajn daktilarbojn [7].

4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 15:27
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Filino de la marĉa reĝo
6. Vikipedio, Nerafinita dolĉigaĵo
7. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro IX