daktil/o PV
daktilo
Verspiedo konsistanta
el tri silaboj, el kiuj la unua estas longa aŭ akcenta, kaj
la du ceteraj estas mallongaj aŭ senakcentaj;
simbole /‐υυ/:
„tiu ĉi“ konsistigas daktilon.
Rim.:
Fundamente daktilo
estas nomo de frukto.
- angle:
- dactyl
- beloruse:
- дактыль
- ĉeĥe:
- daktyl, datle (plod)
- dane:
- daktyl
- france:
- dactyle (métrique)
- germane:
- Daktylus
- greke:
- δάκτυλος
- hebree:
- דקל, תמר
- hungare:
- daktilus
- japane:
- ナツメヤシ, 長短短格 [ちょう短短格], 強弱弱格 [きょう弱弱格]
- katalune:
- dàctil
- nederlande:
- dactylus
- pole:
- daktyl (stopa wierszowa)
- portugale:
- dátilo
- rumane:
- dactil
- ruse:
- дактиль
- slovake:
- datľa
- ukraine:
- фінік, дактиль
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.