buĉ/i

^*buĉi

(tr)

1.: Mortigi brutojn por homa nutrado: ni buĉis kaj rostis kapridon [1].
2.: (figure) Neleĝe, kruele mortigi: buĉas la lupo, oni ankaŭ ĝin buĉos^PrV; milito estas buĉado, kiu senhonorigas la homaron; virina lango buĉas sen sango^PrV.

1. D. Defoe, trad. A. Krafft: Robinsono Kruso, 1908

angle:: slaughter
beloruse:: 1. рэзаць (жывёлу), калоць (жывёлу), забіваць (жывёлу) 2. выразаць, вынішчаць, забіваць (масава)
bulgare:: коля
ĉeĥe:: porážet, zabíjet
france:: 1. abattre (un animal de boucherie), tuer (un animal de boucherie) 2. trucider ~ado: massacre, boucherie (massacre).
germane:: schlachten, abschlachten
hebree:: לִשְׁחוֹט
hispane:: 1. sacrificar 2. masacrar
hungare:: 1. levág (állatot) 2. lemészárol ~ado: mészárlás.
japane:: 屠殺する [とさつする], 屠畜する [とちくする], 虐殺する [ぎゃくさつする]
nederlande:: slachten
pole:: 1. zarzynać, prowadzić ubój, szlachtować 2. wyrzynać, szlachtować, wycinać w pień
portugale:: 1. abater
ruse:: 1. убивать (скот, птицу), забивать (скот, птицу), резать (скот, птицу), колоть (скот, птицу) 2. вырезать (население)
ukraine:: бивати, різати, колоти (худобу, птаха), вирізувати (населення)

1.: Loko kie oni buĉas la brutojn: Slovakio havas 79 buĉejojn, sed nur 3 buĉejoj povas buĉi ĉevalojn kaj prilabori ĉevalviandon [2].
2.: (figure) Loko kie okazis kruela eksterma batalo: la soldatoj, kiuj estis en milito rifuzus ankoraŭ-foje marŝi al la buĉejo [3].

2. J. Hauser: Ĉevalpaniko, Monato, 2013-07, p. 6a
3. F. Szilágyi: La Granda Aventuro, 1931-1945

: Tiu, kiu profesie buĉas brutojn, krude preparas viandon kaj aliajn bestajn produktojn: Rabĉik ... rigardis la buĉistojn kun la hakiloj, kiel ili hakas la viandon [4]. viandisto

4. Ŝ. Alejĥem, trad. I. Muĉnik: Rabĉik, en: Hebreaj rakontoj, 1923

: Sendiference buĉadi multajn homojn: la hitleranoj organizis amasbuĉadon de la judoj. hekatombo, masakri.