bitum/o 1
bitumo
-
Nigre bruna terpeĉo, uzata por tegaĵo de stratoj
kaj tegmentoj:
la brikoj fariĝis por ili ŝtonoj, kaj la bitumo fariĝis por ili kalko
[1];
en Selenica troviĝas dumiljara minejo de tre bonkvalita bitumo, kiu estis uzata
i.a. por pavimi la bulvardojn de eŭropaj ĉefurboj
[2];
la alunskisto estas skisto penetrita per karbo kaj bitumaj substancoj
[3].
asfalto,
gudro,
peĉo,
terpeĉo
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 11:3
2. Monato, Bardhyl Selimi: Riĉa tero, malriĉa popolo
3. Vikipedio, Skisto
2. Monato, Bardhyl Selimi: Riĉa tero, malriĉa popolo
3. Vikipedio, Skisto
- angle:
- bitumen
- beloruse:
- бітум
- bulgare:
- битум
- ĉeĥe:
- bitumen, zemní vosk, živice
- france:
- bitume
- germane:
- Bitumen
- hebree:
- בִּיטוּמֵן, זפת
- hungare:
- bitumen
- indonezie:
- bitumen
- japane:
- 瀝青 [れきせい], ビチューメン
- nederlande:
- bitumen
- pole:
- bitum
- ruse:
- битум
- slovake:
- bitúmen, živica
- ukraine:
- бітум
bitumi
(tr)
- Kovri aŭ ŝmiri per bitumo: antikve oni bitumis la kadavrojn por konservi ilin [4].
- beloruse:
- пакрываць бітумам
- france:
- bitumer, bituminer
- hebree:
- לזפת
- hungare:
- bitumenez, aszfaltoz
- japane:
- 瀝青で舗装する [れきせいでほそうする]
- nederlande:
- bitumineren
- pole:
- bitumować, pokrywać bitumem
- ruse:
- покрывать битумом
administraj notoj
~i:
Mankas dua fontindiko.