³bilet/o ^PV

1.

Oficiala folieto, atestilo, kiu rajtigas por eniro aŭ partopreno: fervoja, teatra, loteria bileto; li venis al sia vagono, montris bileton, diris al la pola vagonservisto „dankon“ [1]; prenu samtempe ankaŭ poŝtoveturan bileton [2]; aĉeti al si bileton por la teatro [3]; necesas esplori kiom familio racie povas elspezi por loteribiletoj [4]. avizo, karto, kontramarko, kupono, slipo

2.

Monbileto: tri kvinspesmilaj biletoj ^Marta ; ne ĉiu papereto estas banka bileto ^Prv ; plenigu ĉi tiun sakon per spesoj, grandaj biletoj, kaj faru tuj [5]!

Homo kiu vendas aŭ kontrolas biletojn, ekzemple en publika veturilo, ĉe la enirejo de spektaĵejo...: la olda biletistino helpas [6].

Monpaperujo: la librotenisto, premante subbrake la valoregan tekon, tiris el sia biletujo ĉervoncon kaj montris ĝin al la ŝoforo [7].

Bileto rajtiganta je eniro: la prezoj inkluzivas enirbiletojn kaj, se indikite, tagmanĝon [8].

Bileto rajtiga por aeroplana flugo: de 1994 ĝis 1997 la prezo de enlanda flugbileto leviĝis je 114 % [9]; La eta fluglinio […] kalkulas la prezon de la flugbileto laŭ la pezo de la pasaĝeroj [10].

Paperfolieto, emisiita de banko, kun leĝe garantiita mona valoro: eleganta koverto, en kiu oni povis vidi kelke da monbiletoj ^Marta ; Joĉjo (...) estis devigita preni de la kolonelo unu centrublan bankbileton [11]; 1000-ŝillinga bankbileto [12]; en tiuj fruaj tagoj oni devis flankenlasi provizore aliajn paŝojn (...) por eldono de moneroj kaj monbiletoj [13].

Enirinto en lokon sen rajtiga bileto, kontraŭregula: kun iom da helpo la senbiletulo sukcesas atingi la larĝan bagaĝbreton plej supre [14].