aŭror/o ^PV

1.

Matena krepusko, matenruĝo: aŭroro kun rozkoloraj fingroj (konsiderata kiel manifestiĝo de la samnoma diino, beletra metaforo); ni sanktigos la hodiaŭan nokton kaj la aŭroron, kiu ĝin sekvos [1]; en la oriento super la horizonto ekludis la unuaj subtilaj perlamotkoloroj de la aŭroro [2].

2.

(figure) Esperiga komenciĝo: la plej gravaj vunditoj jam finis sian vivon kaj tiu ĉi silenta nokto promesis iel la aŭroron de la vivo [3]; la aŭroro de mia esperanta verkado [4]; la verduloj fervore apogas la lingvon kaj uzas ĝin je ĉiu eblo, ĉu nova aŭroro por la irlanda [5]? post jardekoj da ekonomia stagnado nun malmultekosta fonto de energio krepuskas kiel la aŭroro de nova erao [6].

3.

polusa lumoarkta aŭroro, antarkta aŭroro

Rim.: Estas nekomprenebla, kial oni tiel konfuze kaj misgvide nomu fenomenon, kiu nek ekstere nek fizike similas la komunsencan aŭroron. [S. Pokrovskij]

Diino de la mateno en antikva greka mitaro: tiel povus aspekti Aŭroro – kaj, kiel spertulo, li ekkomprenis, ke estas en ŝi io eksterordinara [7].

(ntr)

1.

(ntr, ofte sensubjekte)
Esti la momento de aŭroro: en Moskvo aŭroras, […] de sube priradiate, ore brilas nubo [8]; eliru, dum palpe mateno aŭroras, / tra l' ombra ĝardeno senbrua [9]; la tagoj grize aŭroris, fulikoj kaj anasoj sulkis la kanalon fronte sub la fenestro [10]. krepuski¹

2.

Eklumi, kiel aŭroro: (figure) aŭroras nova epoko.

Aŭroro, okazanta ĉe la suda poluso.

Nordlumo: Máire esperis spekti la borealan aŭroron, sed, kvankam ni dufoje eliris dumnokte kun grupeto da turistoj, ni ne sukcesis vidi ĝin [11].

aŭroro³