3atribut/o
atributo
↝
- 1.
↝
-
Eco, per kiu oni povas rekoni
ion:
- a)
↝
Esenca eco de objekto aŭ fenomeno, sen kiu ili estus io alia:
Kartezio agnoskis du atributojn: la etendon kiel atributon
de la materio, kaj la pensadon kiel atributon de la animo.
- b)
Regule agordebla aŭ konsultebla eco de komputada objekto en
programo, operaciumo aŭ en datumbanko; ekzemple la longo de
ĝia interna prezento; datumtipo, valoro (de variablo); longo,
koloro, tiparo uzendaj por la ekstera prezento; la
atingopermesoj
de dosiero.
propriedade,
- c)
↝
Distingilo, insigno, emblemo de ia metio, korporacio,
dio, uzata precipe en belartoj:
pesilo estas la atributo de la juĝpovo;
rado kaj globo estas atributoj de Fortuno.
- 2.
↝
- (evitinde)
predikativo
- angle:
- attribute
- beloruse:
- атрыбут
- bulgare:
- атрибут
- ĉeĥe:
- atribut, kontrolní nebo přídavný znak, symbol
- france:
- attribut
- germane:
- Attribut 1.a charakteristisches Merkmal, wesentliche Eigenschaft, Attribut 1.c Wahrzeichen, Sinnbild, Insignie, Symbol
- hebree:
- תְכוּנָה
- hispane:
- atributo
- hungare:
- attribútum
- itale:
- attributo 1.c simbolo
- katalune:
- atribut
- pole:
- 1. atrybut
- portugale:
- 1.a atributo propriedade 1.c atributo
- ruse:
- атрибут
- slovake:
- atribút, príznak, vlastnosť
administraj notoj
~o:
Mankas fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.