tradukoj: be ca cs de fr hu id nl pl ro ru sk

^*tia

^*tia  ↝

1.

Montra adjektivo esprimanta la kvaliton kaj signifanta „de tiu kvalito, grado, naturo, speco“: la stato de l' afero estas tia[1]; mia plano estas tia[2]; por ke lingvo estu universala, ne sufiĉas nomi ĝin tia[3]; kion li farus en tia okazo?[4] mi ne amas tiajn parolojn[5]; li ĝuste tian vidon havis, kiam li en kolero sian pezan glavon en la glacion batis[6]; ili estas fieraj, ni ne estas tiaj; la tuta familio sentis sin feliĉa, ke ĝi efektive estis[7]; al la sufiksoj estas donita la signifo de memstaraj vortoj kaj kiel tiaj ili estas lokitaj en la vortaro[8]; en tia aŭ alia formo[9]; kio kaŭzis tian grandan ribelon[10]? ne skribu al mi tiajn (tiel) longajn leterojn[11]; ĉu ne estus al vi agrable havi tian saman kapablon[12]? mia teruro estis tia, ke mi ne povis elparoli unu vorton.

2.

Ekkria samsenca adj.: tia homo mortis!^Z

3.  ↝

Korelativa samsenca adjektivo uzata kiel antaŭaĵo al kia aŭ kiel kaj montranta komparon pri kvalito: ĉiu esperantisto povas havi tiajn konvinkojn aŭ fari tiajn agojn, kiajn li volas[13]; mi prenos la robon tian, kia ĝi estas; kia patro tia filo^Z ; kia ago, tia pago ^PrV ; kia naskiĝis, tia grandiĝis ^PrV ; kun kiu vi kuniĝas, tia vi fariĝas ^PrV ; tiaj, kiel mi ne atakas are unu homon[14]; la uzado de la artikolo estas tia sama kiel en la aliaj lingvoj[15]; li ne estas tia persono, kiu permesus al si tion; spegulon tian, kie vi ekvidos[16].

tiaĵo  ↝

Io tia: ŝajnas al mi ke oni ofte mem rimarkas tiaĵon nur kiam aliaj homoj ĝin rimarkigas [17] ; kiam ŝi diras tiaĵojn, mi estas certa ke ŝia cerbo iel difektiĝis kaj misfunkcias [18] .
Rim.: En la Fundamento tia aperas kiel regule formita, neradika tabelvorto. Ĉi tiu neregula derivaĵo estas tamen uzata de kelkaj aŭtoroj. Vidu la rimarkon ĉe neniigi.