^*tiel ^PV

(adverbo)

1.

Tiamaniere, tiagrade: mi estas tiel forta, kiel vi [1]; ŝia patrino insultis ŝin, kial ŝi revenis tiel malfrue [2]; mi zorgas pri ŝi tiel, kiel mi zorgas pri mi mem [3]; tiel vi kontentigos ĉiujn; se efektive estas tiel, tiam […] [4]; estu tiel afabla kaj sciigu min; ni ne estas tiel naivaj, kiel pensas pri ni kelkaj personoj [5]; elparolu la monologon tiel, kiel mi montris al vi ^Hamlet ; vi agu tiel kiel vi decidos ^Hamlet ; la kreado de […] vivipova lingvo ne estas tiel facila afero, kiel al multaj ŝajnas ^EE ; timi, ke lingvo internacia detruos la lingvojn naciajn, estas tiel same ridinde, kiel timi, ke la poŝto […] minacas neniigi la buŝajn interparoladojn ^EE ; tiel same kiel mi en la nuna momento ne estas ia naciano, […] tiel same mi ankaŭ sentas ke […] mi estas nur homo [6]; kiel oni sternas, tiel oni dormas ^PrV ; kiel oni vin taksas, tiel oni vin regalas ^PrV ; kiel la antikvaj Hebreoj tri fojojn ĉiujare kunvenadis en Jeruzalemo, […] tiel ni ĉiujare kunvenas [7]; tiuj ĉi provoj estis farataj kiel de privataj personoj, tiel ankaŭ de tutaj societoj ^EE ; Kalifornio apartenas al la lokoj tre riĉaj kiel per mineraloj, tiel ankaŭ per produktaĵoj de la regno kreskaĵa ^FK ; mi konas lin tiel longan tempon, kian povas ampleksi mia memoro ^Marta ; la aliformiĝo estis tiel, kvazaŭ en ŝi du naturoj batalas pri regado [8].

2.

tiele² argumentante, ke tia malnova aŭto valoras nur (tiel!) 400 britajn pundojn [9].

(emfaze)

1.

Tiel: tiele diru al mia sinjoro […] [10]; tiele nun batalas la kolero ^Ifigenio ; rigardu, tiele vi devas vin teni! [11]; tiele bedaŭrinde estas la sorto de la belo en la mondo! [12]; ankoraŭ neniu mortemulo estis tiele honorita kiel vi nun! [13].

Rim.: Z. skribas: kiam oni volas uzi la sencon de la vortoj „tia“ kaj „tiel“ en formo pli akcentita, mi trovas la vortojn „tiela“ kaj „tiele“ tre bonaj ^LR .

2.

En skribaj tekstoj, uzate interkrampe kaj akompanate de krisigno, indikas ke erara aŭ alirilate stranga formo aperas tie ne pro preteratento, sed estas ĝusta citaĵo: „Li havis nenio (tiele!) por manĝi.“ La vorto „tiele“ ĉi tie atentigas, ke la eraro pri N-finaĵo estis jam en la originala teksto ^PMEG ; tradukoj de poemoj de „serbokroata“ (tiele!) juna poeto Vasko Popa [14].

(emfaze)

Tia: mi scias pri la tiela viro […], ke li estis eklevita en Paradizon, kaj aŭdis nedireblajn vortojn [15]; ne okazis de kiam homoj estiĝis sur la tero, tiela tertremo, tiel granda [16]; tiela peto estas rifuzata ^Ifigenio ; vi kontraŭ mi tielajn tondrojn ĵetas ^Hamlet ?

Rim.: Z. notas: la diferenco inter la senco de „tia“ kaj „tiela“ estas tiel malgranda, ke la okazoj por „tiela“ estas tre maloftaj ^LR .

1.

En tia maniero, ke sekve...; en tiaj cirkonstancoj ke do...: se vi ne akiros la amon de la princo, tiel ke li pro vi forgesu patron kaj patrinon... [17].

2.

En tia grado ke...; tiom ke...: la nokto estis tiel malluma, ke ni nenion povis vidi [18].