^*ŝlim/o ^UV

1.

Akvemoligita kota tero kuŝanta sur fundo de marĉo, lago, rivero aŭ simila akvejo: kelkaj specoj da fiŝoj enfosas sin por la vintro en ŝlimon kaj restas en ĝi en la stato de plena rigidiĝo [1]; eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu [2]; en la kavo ne estis akvo, sed nur ŝlimo [3]; iri sur varma ŝanceliĝanta ŝlimo [4]; [la] rivero […] eliras el siaj bordoj kaj kovras la tutan landon per ŝlimo [5]; ofte ni vadis tra la arbaro kun akvo kaj ŝlimo ĝis la zono [6].

2.

(figure) Malglora, malnobla, malkomforta stato: la popolo amas la militon […], sen la milito la mondo pereus aŭ almenaŭ transformiĝus je ŝlimo [7]; ju pli multe mi konsciis la bonon kaj ĉion „belegan kaj subliman“, des pli profunde mi sinkis en mia ŝlimo kaj des pli forte implikiĝis en ĝi [8]. feĉo², koto², marĉo²

Marĉo, loko, kie estas ŝlimo: ĝi flosas al ponto de Zlic, de la ponto sub deklivoj al ŝlimujo [9]. (figure) abomena konspirestro […] mil legionojn da senkulpaj […] trenis kun si malsupren en la profundan ŝlimejon de la pereo de la animo [10]; (figure) tiel nia eŭropa civilizacio […] iom post iom sinkas en ŝlimejon de importita malkulturo kaj malcivilizo [11].

(ntr)

1.

Eliĝi el ŝlimo, el ĝia alsuĉa forto.

2.

(figure) Eliĝi el malfacilo, el embaraso: en iuj afekcioj de la nerva sistemo la malsanulo […] ne povas elŝlimiĝis el ia nekapablo voli [12].

(ntr)

1.

Parte aŭ tute eniĝi en ŝlimon: la radoj profunde enŝlimiĝas en la koton [13].

2.

(figure) Embarasiĝi, eniĝi en malfacilaĵojn, en malbonan situacion: vi enŝlimiĝis en malamo kaj malrespekto [14]!

Ŝlimo farita el argilo kaj akvo uzata ĉe potfarado por gluado kaj ornamado: [per] argilŝlimo […] kovri la surfacon de ceramiko [15]; por glui […] oni uzas ŝlimgluon, kiu estas duon-likva miksaĵo de argilo kaj akvo [16].