*ruben/o
*rubeno
Diafana juvelŝtono,
speco de korundo,
pro aldono de kromoksido ordinare malhele ruĝa:
la ŝtonoj de vico: rubeno, topazo, kaj smeraldo
[1];
ŝi estis ornamita per diamantoj kaj rubenoj
[2];
garnita per diamantoj, rubenoj kaj safiroj
[3];
tiun ĉi rubenon mi detiris de la fingro de unu ministro kiun mi dum ĉasado
mortigis
[4];
kokete pendolis sub ŝia liva orelo rubeno
[5].
safiro,
smirgo
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 28:17
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Vojkamarado
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, La najtingalo
4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
5. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 63a, volumo 2a, p. 359a
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Vojkamarado
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, La najtingalo
4. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
5. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 63a, volumo 2a, p. 359a
- angle:
- ruby
- beloruse:
- рубін
- bulgare:
- рубин
- ĉeĥe:
- rubín
- france:
- rubis
- germane:
- Rubin
- hispane:
- rubí
- hungare:
- rubin
- katalune:
- robí
- nederlande:
- robijn
- pole:
- rubin
- portugale:
- rubi, rubim
- ruse:
- рубин
- slovake:
- rubín
- ukraine:
- рубін