*ruben/o

*rubeno

MIN Diafana juvelŝtono, speco de korundo, pro aldono de kromoksido ordinare malhele ruĝa: la ŝtonoj de vico: rubeno, topazo, kaj smeraldo [1]; ŝi estis ornamita per diamantoj kaj rubenoj [2]; garnita per diamantoj, rubenoj kaj safiroj [3]; tiun ĉi rubenon mi detiris de la fingro de unu ministro kiun mi dum ĉasado mortigis [4]; kokete pendolis sub ŝia liva orelo rubeno [5]. VD:safiro, smirgo
angle:
 ruby
beloruse:
 рубін
bulgare:
 рубин
ĉeĥe:
 rubín
france:
 rubis
germane:
 Rubin
hispane:
 rubí
hungare:
 rubin
katalune:
 robí
nederlande:
 robijn
pole:
 rubin
portugale:
 rubi, rubim
ruse:
 рубин
slovake:
 rubín
ukraine:
 рубін

administraj notoj